Sophrologie en ouders: woorden van Sophrologists
De band tussen ouders en kinderen is soms moeilijk op te bouwen, vooral in bepaalde contexten: babyblues, postpartum depressie, adoptie, handicap, baby met intense behoeften …
Hoewel deze link als instinctief wordt beschreven, wordt deze niet op het eerste gezicht gemaakt en niet noodzakelijk tijdens de zwangerschap.
In 2011 hebben we de moeder-babygroep opgericht. Het werd ons duidelijk dat vrouwen, toekomstige moeders, zeer ondersteunend waren tijdens de zwangerschap, door middel van consulten, echografieën, voorbereiding op de bevalling en in de opwinding rond een geboorte.
reclame
Na de komst van het kleintje en de bezoeken van de eerste dagen staan veel moeders echter alleen, geconfronteerd met huilen, vermoeidheid en ontdekken ze dit nieuwe kind.
We wilden daarom een speciale plaats en tijd bieden voor deze moeders en hun baby’s.
Een moment waarop ze anders kunnen ontdekken en communiceren.
Een tijd waarin ze oefeningen leren om samen te ontspannen. De moeder kan soms alleen oefenen (als de baby slaapt). Met deze oefening kun je je in uitstekende conditie voelen om voor jezelf en de baby te zorgen.
De praktijk van sofrologie voor moeders met hun baby
De sessies omvatten staande oefeningen waarbij het kind door zijn moeder in een draagzak wordt gedragen. Deze oefeningen zijn gemaakt om moeder en baby te ontspannen, zodat ze samen kunnen ademen en zich kunnen concentreren op hun aangename gevoelens.
Zittende oefeningen, waarbij de baby tegen zijn moeder is, zijn oefeningen in visualisatie, ademhalen of werken aan de zintuigen. Ze stellen u in staat om te ontspannen en uzelf sereen te projecteren in het dagelijks leven dat nog komt.
Alle oefeningen kunnen worden aangepast als de baby moet zogen of als om een andere reden de moeder moet zitten.
Perfect voor alle moeders (en alle ouders), deze moeder-babygroep is, zou ik zeggen, nog geschikter in speciale situaties zoals een moeder met babyblues, adoptiekinderen of een baby die aan ziekte of handicap lijdt .
In deze situaties is de koppeling vaak moeilijker te maken.
Ofwel omdat de moeder zich niet in staat voelt om voor haar kind te zorgen, of omdat er geen tijd was om zwanger te worden om elkaar te leren kennen, of omdat de handicap of ziekte van het kind vereist veel acceptatie, van afstand doen van het kind dat we ons hadden voorgesteld, en ook veel gebaren en perioden van zorg die de ouders als verzorgers plaatsen.
Tijdens de sessies kunnen de aanwezige ouder (s) deze tijd reserveren voor intimiteit en ontdekking van hun kind, en zo de band creëren die het kind en de ouder zo hard nodig hebben.
Voor het kind is het een gelegenheid om te voelen dat zijn ouder op hem is gericht, zijn ontspanning naar zijn eigen lichaam voelt voelen en alle liefde die zijn ouder voor hem heeft.
Auteur: Elisa PINSARD, Sophroloog.