Positieve psychologie en sofrologie – Sophro Actu

Wetenschap van bewustzijn of wetenschap van de ziel … positief?

Momenteel lijken bepaalde disciplines toe te nemen. Dit is het geval met relaxatietherapie en positieve psychologie; zoveel beter! Echter, geconfronteerd met de veelheid aan artikelen, rapporten en sprekers, het lijkt interessant om zowel uitleg als vergelijkingen op twee disciplines te belichten … perfect complementair.

Het blijkt dat de twee disciplines veel punten gemeen hebben, vanwege:

• van hun relatieve recentheid,
• voorwaarden van hun ontstaan
• en de doelen en doelstellingen die ze nastreven.

1) Hun relatieve recentheid

De twee disciplines zijn relatief recent: we zijn van mening dat sophrologie echt is ontstaan ​​in 1963 dankzij professor Alfonso Caycedo, neuropsychiater; Ondertussen werd positieve psychologie geboren in 1998, dankzij Martin Seligman, doctor in de psychologie. De twee disciplines staan ​​daarom 35 jaar uit elkaar, met andere woorden, op de schaal van de geschiedenis van de geesteswetenschappen!

Ze halen hun bronnen echter beide uit oude wortels, zowel westerse als oosterse:

• klassieke Griekse oudheid, waaronder Plato en Aristoteles
• spirituele meesters of grote denkers (verlichtingsfilosofie …)
• humanistische psychologische benaderingen
• neurowetenschappen en moderne psychiatrie
• Boeddhisme
• dacht zen
• en meer in het algemeen, de “verzoening” tussen lichaam en geest door specifieke benaderingen (yoga heeft bijvoorbeeld bepaalde sofrologietechnieken sterk beïnvloed).

2) De voorwaarden van hun ontstaan

Zowel professor Alfonso Caycedo als dr. Martin Seligman keken kritisch en objectief naar de huidige praktijken:

• Professor Alfonso Caycedo constateerde zowel de ontoereikendheid als de zwaarte van de behandelingen voor bepaalde pathologieën. Bedenk dat seismotherapie (met andere woorden, elektroshock) of insuline coma frequente therapeutische reacties vertegenwoordigde in psychiatrische ziekenhuizen. Bovendien werd de scheiding tussen lichaam en geest goed geconsumeerd: er was enerzijds psychiatrie, psychoanalyse of psychologie en anderzijds lichamelijke disciplines, met name (her) ontdekt door de New Age-beweging. Maar de splitsing was er, ondersteund door eeuwenlang dogmatisch denken.
• Dr. Martin Seligman merkte op dat de psychologie te lang geïnteresseerd was geweest in lijden, psychische stoornissen en ziekten, zonder zich te concentreren op de beschermende factoren van pathologieën en de individuele hulpbronnen van de mens.

Historische (oorlogen, enz.) En maatschappelijke (redding, mensen helpen) factoren stellen ons in staat te begrijpen waarom psychologie al lang ‘beperkt’ is tot het enige beheer van psychische nood. Niemand kan de opmerkelijke vooruitgang en gevechten ontkennen die door de psychologie zijn gewonnen vanwege een aantal ziekten (depressie, angstaanvallen, enz.). Maar het leek nu nodig om ons te concentreren op “wat werkt” in plaats van op “wat niet werkt”. Evenzo stelt de geschiedenis ons in staat te begrijpen waarom het lichaam al zo lang van de geest is losgekoppeld: het intellectuele proces wordt zeer gewaardeerd ten koste van het lichaam en, zoals Dr. Thierry Janssen opmerkt, “ wij zijn de erfgenamen van 2000 jaar westerse en christelijke geschiedenis (…) het lichaam, de plaats van drang, verlangen en plezier is gedemoniseerd (…) We hebben het lichaam al lang benaderd via een intellectuele benadering en, vanaf dit punt van gezien, de psychoanalyse hielp niet bij het naderen van het lichaam, omdat men alleen over hem sprak, maar zonder het te bezetten en te leven ”.

Zowel professor Alfonso Caycedo als dokter Martin Seligman hebben luciditeit en een grote openheid getoond om bestaande wetenschappelijke benaderingen te synthetiseren en te verrijken, zonder ze te verhogen of zelfs te ontkennen.

Dus, in wat je ‘negatieve psychologie’ zou kunnen noemen, voegde dokter Seligman een innovatieve discipline toe: positieve psychologie. We zouden kunnen zeggen dat de psychologie is verrijkt met een schaal: van de schaal van het kwaad (bijvoorbeeld van 0 tot -8), we gaan nu naar een schaal van potentieel of middelen (bijvoorbeeld van 0 tot +8) ). Dokter Martin Seligman definieert positieve psychologie als volgt: “Dit is de wetenschappelijke studie van het optimale functioneren van de mens – een studie die tot doel heeft de factoren te ontdekken en te bevorderen die individuen en gemeenschappen laten floreren.”

Professor Alfonso Caycedo daarentegen heeft echt twee “polen” samengevoegd: lichaam en geest. Door karikaturiseren zouden we kunnen zeggen dat het lichaam werd beschouwd als de negatieve pool en de geest als de positieve pool. Dankzij sophrologie zijn we getuige van de vereniging van lichaam en geest; sommige sofrologen spreken van de vereniging tussen de oostelijke stroming (het lichaam is daar altijd gewaardeerd) en de westerse (waar de geest zeer gewaardeerd is, ten nadele van het lichaam).

Definitie van sophrologie (1960) volgens professor Alfonso Caycedo: “Het is een wetenschappelijke methode die bewustzijn bestudeert, de modificaties ervan en de middelen die het kunnen veranderen, voor een therapeutisch, profylactisch of educatief doel.”

3) De doelen en doelstellingen van de twee disciplines

Sophrology kan daarom zowel therapeutische als pedagogische, evenals existentiële (als levensfilosofie) doelen nastreven: het ene staat duidelijk niet tegenover het andere.
Onder de vier fundamentele principes van sofrologie (*) is het principe van positieve actie dus een van de eerste die regelmatig wordt aangehaald.

(*) De 4 fundamentele principes van sofrologie

• Het principe van positieve actie
• Het principe van het lichaamsdiagram als geleefde realiteit
• Het principe van objectieve realiteit
• Het basisprincipe van aanpassingsvermogen

Het eerste principe is van mening dat “Elke positieve actie gericht op bewustzijn heeft een positieve invloed op alle structuren van het zijn”.
Aldus veroorzaakt de herhaalde activering van het positieve een “sneeuwbaleffect” op de hele persoon.

De toepassingsgebieden zijn ondertussen zeer breed: klinische, sociale praktijk, pedagogiek, persoonlijke ontwikkeling … Zoals iedereen weet, kan sofrologie in individuele sessie of in groepssessie worden beoefend. Ten slotte maakt het deel uit van korte therapeutische benaderingen.

Daarom is het nutteloos om een ​​onderbouwd argument te presenteren om de complementariteit van de doelstellingen van de twee disciplines te begrijpen.

Dus, positieve psychologie is gewijd aan de positieve aspecten van het menselijk leven (geluk, welzijn, vervulling …), met specifieke aandacht voor drie niveaus:

• het subjectieve niveau: “hoe je je goed voelt”
• het individuele niveau: persoonlijke kwaliteiten, elementen van het leven
• groepsniveau: ethiek, waarden van een samenleving, sociale relaties.

Het is gemakkelijk te begrijpen dat de toepassingsgebieden van positieve psychologie ook zeer breed zijn: persoonlijk leven, professioneel leven, getrouwd leven, onderwijs, ethiek en sociale waarden, neurowetenschappen …

Net als sophrologie kan het in een individuele sessie worden beoefend, of soms in een groepssessie. Ten slotte maakt het ook deel uit van korte, niet-analytische therapeutische benaderingen.

Een foto die daarom bijzonder … positief lijkt!

Om objectief te zijn, zou men echter drie hoofdkritieken op de twee disciplines kunnen naar voren brengen:

• het risico van sektarisme of ideologisatie (met afwijkingen, altijd mogelijk, vooral in termen van ethiek en professionaliteit van beoefenaars)
• het gevaar van verwarring en amalgamen: positieve psychologie en positief denken, sofrologie / lichaamsverzorging of ontspanning. Dus, ik heb al in de preambule van openbare interventies gehoord: “Ik geloof niet in energieën en magnetisme” of “Ik heb al yoga gedaan, het is hetzelfde” of “ah ja, verlichte dingen “!
• de “tirannie” van positieve cultuur.

Spreek met de verdediging!

• Een wetenschap is noodzakelijkerwijs objectief en evolutionair. Ook moeten de twee disciplines, die moeten worden herinnerd, gebaseerd zijn op een wetenschappelijke benadering, uiteraard deze logica volgen om aan de eerste kritiek te ontsnappen. De oprichting van officiële instanties (representatieve of informatieve verenigingen, enz.) Vertegenwoordigt ook een goed bolwerk tegen allerlei afwijkingen.
• Het is nu bewezen dat de omstandigheden waarin we leven en vooral de emoties die we ermee associëren onze gezondheidstoestand veranderen (met name bepaalde neurale verbindingen of bepaalde functies). Bovendien stelt de wetenschappelijke gemeenschap zich steeds meer open voor soms voorouderlijke praktijken zoals traditionele Chinese geneeskunde, kwantumgeneeskunde, energiezorg, enz. Sophrologie als positieve psychologie, als wetenschappen, zijn geïnteresseerd in deze praktijken (en integreren ze soms) … het is echter geen kwestie van het integreren van “alles wat goed doet” of alles wat wordt als zodanig “op de markt gebracht” (bijvoorbeeld: een moisturizer met een sophro-effect!). De training, ethiek en vooral de praktijk van professionals zijn de beste argumenten tegen afwijkingen en geruchten!
• In sofrologie is het, net als in de positieve psychologie, geen kwestie van negeren, niet meer dan activeren (ieder mens weet hoe het te activeren, toch?!). Integendeel, in beide disciplines is het een kwestie van focussen op de positieve aspecten en de aanpak vloeit voort uit een trainingsproces, ten opzichte van ons verleden, ons heden en onze toekomst. Aan de andere kant, en om te voorkomen dat we in de tirannie van het positieve vallen, moeten we accepteren dat het soms tijdelijk niet mogelijk is om deze houding aan te nemen. (*): Ik waardeer vooral het voorschrift van B. Gracian in the Art of Prudence: “Het kost net zo veel vaardigheid voor de arts om niet te bestellen als voor het bestellen; en soms bestaat de finesse van kunst meer uit het niet toepassen van een remedie “

Concluderend wordt het belang van de twee disciplines perfect samengevat in dit citaat van de schrijver Albert Memmi:

“Iedereen heeft zijn eigen momenten van geluk. Het is voldoende om het bewustzijn en de kansen te vergroten. “

Inderdaad: sophrologie is de wetenschap van bewustzijn en positieve psychologie wordt beschouwd als de wetenschap van geluk.

Het is echter precies onze plicht, ons allemaal, om ons bewustzijn meer te openen voor het geluk dat ons omringt … veel meer dan onze portefeuilles te openen voor vluchtige genoegens en maar al te vaak een illusie!

(*) Bepaald positief psychologisch onderzoek benadrukt de positieve aspecten van bepaalde negatieve emoties.

Auteur: Jean-Michel SCHLUPP, Sophroloog.