September: een verhaal van uitjes of opnieuw binnenkomen van bewustzijn?

September, terug naar school, stress van ouders, nervositeit van kinderen, winkelen, files op de wegen of in gangpaden van supermarkten of zelfs de razernijen rond dergelijke kleding geflankeerd door een merk of een dergelijk essentieel product, aangeprezen door de “kroeg”. Aan het begin van september spreekt de term “terug naar school” me meer dan ooit aan.

Een kind zet me aan het denken

Onlangs vroeg een 10-jarig meisje, ontvangen in sofrologieoverleg, me waarom we het hebben over teruggaan naar school, terwijl we niet stoppen met uitgaan in deze periode. Hier verveel ik me erg om hem te beantwoorden, in mijn onverzoenlijke logica voor volwassenen! Het is waar: we gaan op vakantie, we gaan winkelen, we komen (soms) uit onze rust tot we uit onze scharnieren komen, de kinderen komen uit het gezin …
Zoals de wolf vermomd als grootmoeder voor een bange Roodkapje, had ik kunnen antwoorden: “als we uitgaan, mijn kleintje, is het beter terug te keren” … maar nee, ik besloot geen uitleg te geven , maar om even te denken als een ‘waardige’ vertegenwoordiger van de meedogenloze wereld van volwassenen!

Het oog van de sofroloog

De terugkeer naar school impliceert zeker een herstel, een uiterlijk, vrijwillige handelingen, uitstapjes, verplaatsingen. Deze uitwendigheid vereist echter voorafgaande “voorbereiding” of, om preciezer te zijn, inwendige aard. De relatie met de wereld, met anderen, met de omgeving is vooral van binnenuit opgebouwd.

Nu, en daarin ligt het probleem, we worden voortdurend van onszelf gescheurd; niet tevreden met chronisch ontworteld zijn, we komen terug in acute fasen : terug naar school, dan Halloween, dan Kerstmis, etc. Om onszelf gerust te stellen, zeggen we graag ‘maar het is voor het welzijn van onze kinderen’ of ‘iedereen doet het, dus waarom niet ik?’ “Of” het is om plezier te hebben, zo moeilijk is het. ” De volwassen geest is creatief als het gaat om het ontwikkelen van argumenten om zijn zwakheden of zelfs zijn angst te rechtvaardigen.

Erger nog, in onze recidive leggen we ongeschikte patronen, persoonlijke attitudes of gedragingen op aan onze kinderen.. Nu komen alle studies samen op het feit dat het niet waarschijnlijk is dat ons maatschappelijke model positieve emoties zal genereren … dus geluk; integendeel, dit model veroorzaakt angst en veroorzaakt met name stress, hyperactiviteit, verslavend gedrag (bijv. winkelen, mode, roken van school …), verlies van referentiepunten of waarden (kritiek op de grootte van de telefoon vriendin, merkloze sportkleding enz.). Dus, volgens studies uitgevoerd in de positieve psychologie, verhoogt het feit van het hebben van een felbegeerd object (bijvoorbeeld: de nieuwste smartphone, de merkset …) het gevoel van geluk zeer tijdelijk en, in de volgorde van 2% (*) Aan de andere kant verhoogt werken voor een humanitair doel bijvoorbeeld het gevoel van tevredenheid met het leven met bijna 40% … terwijl het helpt onze spanning. (*) Ik heb het niet eens over de ecologische impact van het felbegeerde object aan de andere kant van de wereld. Bovendien, en tenzij ik me vergis, is er tot op heden geen onderzoek uitgevoerd om het gevoel van geluk te meten dat voortvloeit uit de aankoop van een nagemaakt voorwerp! (Humor …)

De terugkeer van bewustzijn

Het portret kan donker lijken. Er is echter alle reden om optimistisch te zijn en te hopen:
Het woord ’terug naar school’ roept het feit op van ‘doordringen’ (van het Latijnse ‘intrare’): met andere woorden: ontdekken, doorboren, aanraken … Dus waarom niet ons bewustzijn doorboren, onze conditionering aanraken en goede middelen in ons ontdekken meer lonend voor onszelf, voor onze kinderen en voor onze omgeving dan die waaraan we worden onderworpen?

“Je zult het alleen duidelijk zien door naar binnen te kijken. Wie naar buiten kijkt, droomt. Wie naar binnen kijkt wordt wakker “- Carl Gustave Jung

• Luister eerst naar jezelf (geen reclame voor slogans, zijn kleine comfort of zijn kleine ego!), om je eigen emotionele bewustzijn te bevorderen. U kunt bijvoorbeeld uw veranderingen in stemming of gedrag noteren door overtuigingen en de mogelijke gevolgen voor uzelf en uw kind te identificeren. Bepaal vervolgens de voordelen van dit bewustzijn, zonder toe te geven aan overtuigingen of gedragingen (voorbeelden: bepaalde aankopen, bepaalde woorden, bepaalde houdingen, enz.).
• Ontwikkel je gevoel van tevredenheid : door ontspannende persoonlijk en regelmatig uitgevoerde activiteiten of mindfulness-oefeningen. In dit geval moet het gevoel van tevredenheid worden onderscheiden van de aangename sensaties (bijv. Massage, goede maaltijd, verslavingen …) omdat deze het niet mogelijk maken om blijvende persoonlijke middelen te verzamelen.
• Formuleer doelen. Beschouw een specifieke situatie, hoe klein ook, als een te bereiken doel. Verdeel hiervoor je doelen in subdoelen. Beschouw eventuele obstakels als een kans (bijvoorbeeld: nieuwe persoonlijke middelen activeren) en merk al je prestaties op.
• Ontwikkel uw staat van “welzijn”: met andere woorden, schakel over van automatische activiteiten (televisie, e-mail, sms, gewoontes, “mode” -activiteiten, enz.) naar belonende activiteiten, die je vaardigheden en transformatieve capaciteiten testen. Om dit te doen, identificeert u activiteiten die deze toestand kunnen genereren, gaat u aan het werk en verhoogt u geleidelijk de moeilijkheid of complexiteit van deze activiteiten. Tegelijkertijd is het noodzakelijk om automatische activiteiten te verminderen (bijvoorbeeld: schakel de televisie slechts 3x / week in … of minder, als het gaat om het horen van veel slecht nieuws). De automatische activiteit kan ook bestaan ​​uit het kopen zonder na te denken over een merkkledingstuk … terwijl de bevredigende activiteit kan bestaan ​​uit een paar uur werken in een vereniging van het maken van ethische kleding of … het maken van een kledingstuk. Het proces is zeker vervelender, althans qua uiterlijk, maar op de lange termijn zoveel voordeliger en verrijkend!
• Weg met tijdneigingen: kom terug naar het huidige moment en ga van urgentie naar belangrijkheid.
• Deel deze regels met uw kinderen en geliefden en help hen daarbij.

Samenvattend zou dit laatste kwartaal daarom moeten draaien rond 3 basisprincipes:

1. opkomst : neem, al was het maar 10 minuten per dag, minimaal een paar ademhalingsoefeningen en neem een ​​tijd van innerlijkheid of reflectie. De basistechnieken van sofrologie zijn bijzonder geschikte antwoorden.
2. verantwoordelijkheid en consistentie : voortdurend afvragend of de actie die je op een bepaald moment onderneemt (bijvoorbeeld: een gesprek onderbreken of niet meer luisteren om een ​​sms te verzenden … wie kan wachten!) je doelen en je diepste waarden die jou drijven, dient.
3. integratie: Het is een kwestie van het integreren van alle positieve fenomenen die je worden aangeboden, zowel op psychisch niveau (geweten) als lichamelijk. Breng deze principes bij uw kinderen in: ze zullen u zeker dankbaar zijn.

---

(*) Dr. Ilona Boniwell – “Inleiding tot positieve psychologie” – Ed. Payot

Auteur: Jean-Michel SCHLUPP, Sophroloog.