Het beste van zichzelf – zelfrespect en sofrologie

Onder de vele toepassingen van sofrologie zijn die gerelateerd aan eigenwaarde. Laten we proberen deze term, vaak overmatig gebruikt, te definiëren voordat we bekijken wat en hoe sophrologie nuttig kan zijn.

De term “zelfrespect” is vrij recent en is wijdverbreid in Frankrijk, waarschijnlijk na de “New Age” huidige en gedragsstromen.
uit de Verenigde Staten. Lange tijd spraken we over ‘zelfliefde’ in een poging om gezond zelfvertrouwen te kwalificeren. Maar deze uitdrukking gaf een emotionele dimensie aan het
relatie met zichzelf: vermengd met religieuze of morele overwegingen of met bepaalde conservatieve educatieve principes, was het niet ongewoon om zelfliefde te verwarren met egoïsme, gebrek aan bescheidenheid, zelfs de afwezigheid van moraliteit. Enkele hints die we vandaag de dag nog steeds vinden als we spreken van een laag of hoog zelfbeeld: soms wordt de persoon beschouwd als “zwak” of “kwetsbaar”, soms als “pretentieus” of “geabsorbeerd” … de soort is het spiegeleffect dat werkt: als een persoon als zwak of pretentieus wordt beschouwd, is het altijd in relatie tot zijn persoonlijke waarden!

Eigenwaarde is precies het oordeel of de manier waarop een persoon naar zichzelf en zijn eigen waarden kijkt. Eigenwaarde gaat daarom verder dan het begrip ‘zelfvertrouwen’
zelf ‘, wat’ alleen ‘verwijst naar vaardigheden of aanleg. Het is gebaseerd op een drieluik dat als volgt kan worden samengevat:
– Identiteit: wie ben ik? Mijn afkomst, mijn carrière, mijn successen, mijn mislukkingen, mijn kwaliteiten, mijn fouten …
– Acties: zijn mijn prestaties in overeenstemming met mijn wensen en doelstellingen? Is er een grote kloof tussen wat ik ben en wat ik zou willen zijn? Ben ik “waardig” van genegenheid, van de liefde van anderen?
– De frequentie: wanneer en wanneer ben ik het met mezelf eens? Of omgekeerd, wanneer en wanneer voel ik me ontevreden, teleurgesteld in mezelf, verdrietig? Wanneer was mijn relatie met anderen aangetast door kunstvoorwerpen of twijfels over mezelf?

Sommige specialisten geloven dat er niet één en hetzelfde gevoel van eigenwaarde is, maar dat het een variabele geometrie zou hebben, afhankelijk van de situaties en omstandigheden van het leven.
Deze vraag is niet opgelost. Er zijn echter zekerheden:
– Wat betreft de componenten: zelfrespect houdt altijd zelfliefde in, de visie die men op zich heeft, zelfvertrouwen en de balans van al zijn overtuigingen.
– Wat betreft de afwijkingen van zelfrespect: een laag zelfbeeld of zelfs overmatig zelfrespect bemoeilijken of voorkomen zelfs relaties met zichzelf en met anderen.

Dit alles is echter niet bevroren: er zijn manieren om zelfrespect weer op te bouwen, te beschermen en zelfs te voeden.

De verbetering van eigenwaarde.
Een gezonde en evenwichtige opvoeding, “zonder te veel, niet te weinig”, de onvoorwaardelijke liefde die men zou kunnen ontvangen, vormt de basis voor een goed gevoel van eigenwaarde. Bovendien destilleert het leven vaak zijn deel van “klappen”, die evenveel aanvallen op zelfrespect vertegenwoordigen: woorden gehoord door het kind dat we toen door de volwassene waren dat we zijn “je gaat niet er komen “,” het is beter dan jij “,” deze sport is niet voor jou “, afbeeldingen (de foto van het topmodel, het plastic van de atleet), macht (de cultus van succes, prestaties), onophoudelijke vergelijkingen, herhaalde spot enz.

Onjuist, en de maatschappij duwt ons, veel mensen denken dat zelfrespect wordt gewaardeerd door een “look”, een kledingstuk, een auto, een “trendy” omgeving enz.
In deze opvatting zou zelfrespect worden gevonden in uiterlijke tekenen, waardoor we van onszelf kunnen houden, ons kunnen onderscheiden, ons superieur kunnen voelen, op zoek naar
misschien perfectie. Door dit te doen, consolideren we echter niet het zelfvertrouwen: we vermijden alleen gebrek, zeker niet om geconfronteerd te worden met een diepe niet-tevredenheid, die terugkeert naar frustraties, naar soms oude angsten.

Dat weten we nu eigenwaarde is gebouwd op een zoektocht naar echte tevredenheid en niet op het vermijden van een gebrek. Met andere woorden, het gaat niet om
autofilie en een egorace zoals veel mensen denken.

Het vindt zijn oorsprong in de realiteit van het individu en in bepaalde existentiële waarden. We kunnen daarom gemakkelijk het grote belang van sofrologie begrijpen voor het koesteren van eigenwaarde of, kunnen we zeggen, het beste van het zelf …

Het beste van jou
Sophrologie toegepast op eigenwaarde vindt zijn plaats in een “filosofische” logica (het vinden van de diepe waarden die mij bijvoorbeeld inspireren) en therapeutisch, dat wil zeggen als een reactie op de afwijkingen van eigenwaarde : laag of vergroot.

Objectieve realiteit is een van de principes van sofrologie. Door de positieve en fundamentele structuren van de persoon te versterken (werken aan lichamelijke sensaties, indrukken en positieve emoties …), ontwikkelen we ons bewustzijn en verankeren we onszelf in de enige geldige realiteit: het heden. Dit maakt het met name mogelijk om de relatie met zichzelf en met de wereld te consolideren en de percepties die we hebben over onszelf en onze omgeving te veranderen.

Sophrology biedt ons ook een geweldige aanpak, die voortkomt uit een ‘les’ of een levensfilosofie: het existentiële project. Door ons bewustzijn toe te staan ​​persoonlijke en diepe waarden te identificeren en vervolgens te leven, veranderen we natuurlijk onze manier van kijken naar onszelf en de wereld. We gaan van de vermijdingsstrategie naar de positieve opbouw- en versterkingsstrategie, terwijl we onze imperfecties accepteren (wat een teken is van een solide en gezond zelfrespect).

Sophrology zal ons leren om beter met onszelf te leven … dus met anderen. Het zal ons ook uitnodigen om waarden te ontwikkelen zoals dankbaarheid, openheid en vrijgevigheid. De implementatie van het hele proces kan worden gedaan door eenvoudige sofronisatie-oefeningen, vervolgens door statische projectie-oefeningen of
visualisatie bijvoorbeeld.

Uiteindelijk vindt de persoon in zichzelf een weg naar het lichaam / psyche-evenwicht, maar ook zijn eigen vriend (vergeten of herontdekt), een trouwe reisgenoot.
Het bewustzijn zal zowel verlicht als stil zijn: verlicht omdat het open is voor jezelf en de wereld; stil omdat het niet langer ten prooi zal vallen aan eindeloze worstelingen, opgelegd door een kleine egocentrische of zelfs navelstem.

Auteur: Jean-Michel SCHLUPP, Sophroloog.