INdia’s operatie Sindoor heeft in de nasleep van de terreuraanval van de Pahalgam een opmerkelijke verschuiving in de goedkeuring van onbemande luchtvoertuigen (UAV’s) in gevechten gemarkeerd. In combinatie met stand -off wapens vertegenwoordigt het gebruik van UAV’s door India in actieve gevechten een tactische verschuiving in militaire doctrine – onderdeel van een wereldwijd speelboek. Oekraïne’s operatie Spider Web markeert ook een keerpunt in hoe goedkope, geïmproviseerde onbemande systemen kunnen worden gebruikt met strategische impact.
Globale precedenten
De alomtegenwoordige drone wordt snel het favoriete wapen dat als krachtvermenigvuldiger dient om strategische doelstellingen te bereiken en tegelijkertijd het onderscheid tussen militaire en commerciële technologieën te vervagen. Bouw veerkracht in drone -oorlogvoering vereist dat India modulariteit en redundantie opbouwt in massaprodones en een responsieve productiebasis van de verdediging koesteren.
De Nagorno-Karabach-oorlog in 2020 bood een van de eerste demonstraties van hoe drones de aard van luchtoorlogvoering kunnen veranderen met nieuwe mogelijkheden. Het succes van Azerbeidzjan hing af van het gebruik van munitie of kamikaze-drones, zoals de door Israël gemaakte Harop-drones, bij het vernietigen van luchtverdedigingen.
Bovendien is de oorlog in Oekraïne naar voren gekomen als een real-world laboratorium voor drone-technologie, met snelle innovatie en tegeninnovatiecycli die moderne oorlogvoering definiëren. De meest voor de hand liggende innovatie van Oekraïne was echter het vermogen van het land om een breed scala aan drones te produceren en in te zetten. Ook in Myanmar zetten rebellengroepen 3D-geprinte drones in tegen een beter uitgerust leger, wat het speelveld nivelleert.
Terwijl India zijn leger blijft hervormen en moderniseren, is het leren en toepassen van de juiste lessen van recente conflicten, waaronder Operation Sindoor, de sleutel. Onder de tegenstanders van New Delhi heeft China al een grote en diverse vloot van onbemande systemen, die het een voorsprong kunnen bieden in een mogelijke oorlog langs de lijn van daadwerkelijke controle (LAC). Ook Pakistan heeft zijn onbemande wapenmogelijkheden versterkt door samenwerkingen met China en Türkiye.
Drone veerkracht
Drones zijn kwetsbaar voor veel tegenmaatregelen zoals elektronische oorlogvoering, wapens en luchtverdedigingen. De impact van drones hangt daarom af van het vermogen om de verdediging tegen hen te ontwijken of te overweldigen.
Tegenmaatregelen tegen drones in de vorm van luchtverdedigingen komen met beperkingen en kwetsbaarheden en kunnen worden verslagen door een reeks technologieën en tactieken, waardoor innovatie en tegen-innovatie een cruciaal onderdeel van drone-oorlogvoering zijn. De tegendronesystemen van India omvatten meerlagige sensoren en wapensystemen, evenals inheems ontwikkelde soft- en hard-kill contra-UAV-systemen. Beiden speelden een cruciale rol bij het dwarsbomen van de drone en raketaanvallen van Pakistan in de recente flareup van vijandelijkheden.
Om dergelijke systemen te ontwijken, kunnen drones met geavanceerde navigatie worden gemaakt om vluchten aan te passen. Evenzo kan kunstmatige intelligentie (AI) en frequentiehoppen worden gebruikt om jamming te overwinnen en autonoom te spoofen. Oekraïne heeft bijvoorbeeld machine-visie-algoritmen en vooraf geladen terreingegevens opgenomen om complexe routes te navigeren om luchtverdedigingen te voorkomen. Door op lage hoogten te werken, kunnen drones hiaten in radardekking benutten en de kans op detectie verminderen.
Sommige drones zijn ook ontworpen met elektronische oorlogsfuncties, waardoor ze vijandelijke radar- en communicatiesystemen kunnen jammen of vervalsen. Deze mogelijkheden verbeteren hun overlevingskansen en effectiviteit in betwiste omgevingen. Oekraïense ontwikkelaars kwamen met een eenvoudigere oplossing-het binden van een drone aan een vezeloptische kabel voor begeleiding.
Als alternatief kan het gebruik van een groot aantal drones en lokvogels om in massa te vliegen overweldigen en luchtverdediging en bewakingssystemen verwarren. De drone -campagne van Rusland maakt bijvoorbeeld gebruik van Shahed -drones om de Oekraïense luchtverdedigingen te verzadigen. Het veroorzaakt dilemma’s over de verloop van beperkte luchtverdedigingsactiva en creëert openingen voor precisieaanvallen.
De luchtverdedigingssystemen van India die zijn samengebonden onder het Integrated Air Command and Control System (IACCS) presteerden goed tegen tal van Pakistaanse drones en raketaanvallen. Het stimuleren van inkoop en binnenlandse productie van munitie-aandelen voor zijn luchtafweersystemen (S-400, MR-SAM, Akash, enz.) Zal de sleutel zijn tot het bouwen van tijdschriftdiepte in elk langdurig conflict. Met betrekking tot het debat van de overtreding, gezien het lage overlevingskoers van de huidige drones, zal India moeten investeren in het bouwvolume in de drone en munitie toolkit.
De crossover van militair commerciële
Oekraïne’s operatie Spider Web heeft aangetoond dat goedkope UAV’s gecombineerd met toegankelijke technologieën en innovatieve werkgelegenheidsstrategieën strategische impact kunnen hebben diep in vijandelijke lijnen. De operatie was gericht op vier luchtbases die schade toebrengen aan de Russische bommenwerpervloot op lange afstand.
Het feit dat bijna elke drone kan worden gebruikt en aangepast om een aanvallend wapen te worden, in combinatie met het wijdverbreide gebruik en de toegankelijkheid van drones, heeft het onderscheid tussen militaire en commerciële dronesystemen vervaagd. Bovendien verdoezelt het willekeurige gebruik van de term ‘drones’ onderscheidingen in mogelijkheden, beoogde toepassingen en publieke perceptie.
Hoewel geavanceerde drones voor militaire kwaliteit meer capaciteiten bieden, komen ze ook met hogere kosten en logistieke uitdagingen. Gemakkelijk beschikbare commerciële systemen, open-source software en modulaire engineering hebben de toegangsbarrière voor de acceptatie van drone-technologieën verlaagd. Er is een afweging tussen het toevoegen van mogelijkheden aan drones en een toename van de kosten, grootte en complexiteit. Drones zoals China’s Wing Loong, Iran’s Shahed of Turkije’s TB-2 bevatten bijvoorbeeld goedkope en dual-use technologieën.
Innovatie in technologie is niet de enige nieuwigheid in het gebruik van drones geweest, want de productie is ook veranderd. 3D -printen wordt snel een belangrijke multiplier. In conflictzones zoals Oekraïne (Titan Falcon) en Myanmar (de Liberator MK1 en MK2) bieden bijvoorbeeld 3D -printers bijvoorbeeld alternatieve bronnen om de productietekorten te verminderen. De adaptieve werkgelegenheid van kant-en-klare drone-technologieën door niet-statelijke actoren geeft staten waardevolle lessen in asymmetrische en goedkope luchtmogelijkheden. De VS en het VK onderzoeken bijvoorbeeld commerciële 3D -printende ondernemingen om op schaal drones te produceren om op maat gemaakte componenten van wapensystemen te produceren, waardoor complexe, dure en vaak langzaam bewegende logistieke toeleveringsketens worden omzeild.
India moet zich voorbereiden op de onvermijdelijkheid van gemakkelijk bewapende commerciële drones die worden gebruikt door terroristische organisaties en niet-statelijke actoren tegen haar strategische en civiele infrastructuur. Counter-drone-systemen en tactieken kunnen niet alleen de bevoegdheid van het leger zijn en moeten ook worden geprioriteerd door interne veiligheidsinstanties.
Implicaties voor India
De wijdverbreide acceptatie van drones in oorlogvoering betekent een verschuiving in militaire strategie en operaties. Door afstandelijke wapens in te zetten samen met drones tijdens operatie Sindoor, heeft India een laag strategische dubbelzinnigheid geïntroduceerd-een die zijn toolkit ten opzichte van Pakistan uitbreidt in de ruimte tussen conventioneel en nucleair. Ondertussen voegt China’s export van drones, onder andere platforms, naar Pakistan, een laag complexiteit toe aan de veiligheidsuitdaging van India.
De eigen drone-capaciteiten van China zijn snel vooruit, omdat er belangrijke investeringen zijn gedaan bij het opbouwen van een diverse vloot drones, waaronder langeafstandssystemen zoals de Soaring Dragon, BZK-005, TB-001 en Wing Loong II naast betaalbare Kamikaze-drones, zoals de CH-901, ontworpen om te overwinnen en swarm tactics. Dit vormt een belangrijke en evoluerende militaire bedreiging voor India langs de lac.
Voor India vullen drones andere wapens aan en kunnen gaten in de capaciteit gedeeltelijk compenseren als onderdeel van een asymmetrische defensiestrategie ten opzichte van China. India moet echter de oorlogen in Oekraïne, Nagorno-Karabach en Myanmar beschouwen als waarschuwende verhalen voor de noodzaak om een betaalbare mix van drones te produceren.
Van de vele lessen uit de voortdurende oorlog in Oekraïne valt men op-het belang van een industriële basisbasis die gelijke tred kan houden met de hoge intensiteit van het moderne conflict. Om het dronepotentieel van India volledig te realiseren, moet het ministerie van Defensie (MOD) de industriële basis van de Defensie ondersteunen om de productie te kunnen schalen en stijvercapaciteit te creëren. De mogelijkheid om drones te reconstitueren en snel te vervangen, munitie te bevorderen na verliezen, en oppervlakte-tot-lucht raketten zal India veerkrachtiger maken.
India’s anemische inkoop van systemen heeft de industrie in het algemeen ontmoedigd om zijn productiecapaciteit te verhogen.
Het aanpakken van onderliggende structurele kwesties die leiden tot onzekere vraag is van cruciaal belang om de industrie te stimuleren om de productiecapaciteit en innovatie in defensie op te voeren.
Pushan Das is een analist van strategische zaken die schrijft over defensie en buitenlands beleid.
Gepubliceerd – 10 juni 2025 08:30 AM IST
