Toen twee provinciale politieagenten van Ontario het huis van Aain Bellefeuille binnenliepen, een die zijn naam riep en aankondigde dat ze politie waren, hoorde Bellefeuille het nooit, getuigde hij tijdens zijn moordproces donderdag.
“Als ik wist dat ze de politie waren, zou ik opgelucht zijn”, zei hij in het Frans over de gebeurtenissen die plaatsvonden op 11 mei 2023 in Bourget, Ont.
“Ik zou in de war zijn geraakt, maar ik zou ze niet als een bedreiging hebben beschouwd.”
In plaats daarvan raakte hij in paniek, zei hij, en zijn hartslag klonk in zijn oren. Iemand was om 2:30 uur in zijn huis, hij zag dat ze iets metallics vasthielden dat op een pistool leek, en hij dacht dat hij zou kunnen sterven.
Zijn reactie, zei hij, was om te beginnen met het afvuren van het high-calibre, semi-automatische sportschietgeweer dat hij aan de voet van zijn bed hield in strijd met de veiligheidsvoorschriften van wapens.
Het was een juridisch vuurwapen waarvoor hij een geldige licentie had, maar het was uitgerust met een illegaal tijdschrift dat hij had aangepast zodat het meer dan 20 rondes kon bevatten in plaats van de toegestane vijf.
Er was niets dat hij moest doen om het pistool klaar te maken om te vuren, zei Bellefeuille. De veiligheid was uitgeschakeld en een ronde was al in de kamer.
Hij vertelde de rechtbank dat hij denkt dat hij 10 keer door zijn slaapkamerwand schoot, gebaseerd op videobeelden van Sgt. Eric Mueller’s lichaamsgedragen camera.
Emotionele dag voor de rechtbank
Bellefeuille pleitte niet schuldig aan moord in de eerste graad en twee tellingen van poging tot moord aan het begin van zijn tweetalige proces in het Hooggerechtshof in L’Orignal, Ont., Out van Ottawa, in maart.
Al zijn getuigenis wordt gegeven in het Frans dat wordt ondervraagd door co-defence adviseur Biagio del Greco, ook in het Frans.
Het is een toegelaten feit dat Bellefeuille Mueller heeft vermoord, kritisch gewond Const. Marc Lauzon en Wounded Const. François Gamache-Asselin toen hij op hen schoot.
In kwestie is wat hij dacht en wanneer, evenals wat zijn bedoelingen waren.
Het was een emotionele dag in de rechtszaal en Bellefeuille leek soms te huilen. Aan beide kanten van de bijna volledige openbare galerij waren sommige van zijn familieleden en aanhangers – evenals die van de OPP -officieren en hun collega’s – soms ook in tranen.
‘Ik zag dat de persoon op de grond een politieagent was’
Na Bellefeuille’s eerste volley van schoten, ging ongeveer een halve minuut voorbij zonder geweervuur.
Bellefeuille vertelde de rechtbank dat hij hoopte dat de dreiging voorbij was, maar toen werden twee schoten in zijn richting afgevuurd. Hij voelde zich als een zittende eend, zei hij, en toen hij een licht in de woonkamer zag bewegen, schoot hij er twee keer naar toe.
Hij zag iemand op de vloer van de modderkamer en liep naar hen toe. Toen zag hij een licht buiten en hij dacht dat het iemand was gewapend, dus schoot hij op hen, getuigde hij.
Toen keek Bellefeuille naar de persoon op de grond en besefte dat het een officier was.
“Ik ben meteen in shock. Ik begrijp niet wat er gebeurt, het waarom, het waarom,” zei hij in het Frans.
“Ik was in een nachtmerrie. Ik dacht dat ik in een huisinvasie zat en toen besefte ik dat ik een politieagent had neergeschoten.”
‘Ik heb geen controle over mijn emoties’
Toen hij Mueller hurkte en zei: “Je bent met de verkeerde moeder-Ker, man … zou nooit in mijn huis moeten braken. Sorry daarvoor,” vertelde Bellefeuille dat hij tegen zichzelf sprak en dat hij niet dacht.
Gevraagd waar hij spijt van had, zei Bellefeuille dat het “voor wat er gebeurde” was, eraan toevoegend dat hij in shock was.
Hij zei dat hij Mueller wilde ontwapenen, maar toen hij zag dat het pistool van de officier nog in de holster was, liet hij het daar achter. Bellefeuille trok de door het lichaam gedragen camera uit omdat hij niet wilde worden opgenomen.
Gevraagd waarom, hij zei: “Ik weet het niet. Ik weet niet zeker waarom.”
“Wat voelde je?” Vroeg Del Greco in het Frans.
“Ik ben nog steeds in shock en paniek. Ik heb op dit moment geen controle over mijn emoties,” getuigde Bellefuille.
Hij schoot meer schoten buiten, zei hij, omdat hij dacht dat de politie op hem zou blijven schieten en hij zichzelf wat tijd wilde kopen om na te denken. Hij zei dat hij onder een licht schoot dat aan een voertuig leek te zijn bevestigd, en dat hij de politie niet op de auto kon zien omdat het licht hem verblindde.
Del Greco vroeg wie Bellefeuille dacht dat buiten was, nadat hij de politie -insignes op het vest van Mueller had gezien.
“Het moest politie zijn,” vertelde Bellefeuille aan de rechtbank.
Hij belde 911, en hij leek te huilen op de standaard toen de audio van paramedici arriveerden werd gespeeld. Hij vertelde de paramedici dat de officier nog steeds ademde en zich opschieten, en hij getuigde dat hij zich herinnerde dat hij zei: “Wacht daar, Buddy” en “Don’t Die, Buddy.”
Na audio van zijn dramatische arrestatie door Const. Ionut Mihuta werd gespeeld, Bellefeuille getuigde dat hij de emotionele reactie van de officier begreep, en voegde eraan toe dat hij ook niet bij zijn verstand was.
Hij zei dat hij nooit iemand wilde vermoorden, vooral een politieagent, en dat ze een gezin hadden kunnen hebben.
Bellefeuille getuigde ook dat hij niets tegen de politie had en was onvermurwbaar dat hij niet wist dat hij op hen schoot. Verantwoordelijk zijn voor de dood van Mueller en de ernstige verwondingen van Lauzon is een groot gewicht van zijn hart, getuigde hij, en hij zou er altijd door worden getroffen, ongeacht de uitkomst van het proces.
Kruisonderzoek door assistent -kroonadvocaat Francois Dulude begint vrijdag.
Nerveus en angstig
Bellefeuille begon donderdagochtend aan zijn getuigenis en zei dat hij nerveus was en graag voor zoveel mensen sprak na zijn tijd in hechtenis.
Hij zei dat zijn vader en oom jagers waren en dat zijn vader en vrienden hem hadden geleerd te schieten. Hij kocht het SKS -geweer voor sportschieten op doelen op wapenbereiken en in het bos, en zei dat het wapen niet was toegestaan om te jagen.
Tegen 2023 was hij gestopt met sportschieten, maar hield het geweer strikt om zichzelf te beschermen en het huis dat hij huurde, zei hij. Hij zou eind mei dat jaar vertrekken.
Het was een groot pistool dat in staat was veel schade aan te richten en mensen bang te maken door een “groot genoeg knal” te maken.
Hij kocht een lineaire compensator om de geweer te helpen nauwkeuriger op lange afstand te schieten. Hij voegde after-market rails en een reikwijdte toe aan vergroting en verlichte kruisharen met verstelbare helderheid. De reikwijdte had geen nachtzichtvermogen.
Tijdschriften illegaal gemaakt in geval van nood
Hij had het pistool voor het laatst meer dan een jaar eerder geladen, waardoor het aan de voet van zijn bed werd gehouden voor snelle toegang. Gevraagd door Del Greco of hij wist dat dit tegen veilige opslagregels was, zei Bellefeuille dat hij het risico nam omdat hij alleen leefde, weinig bezoekers had en “het gevaar was erg klein dat er iets zou gebeuren.”
Een vriend en zijn partner waren onder schot vastgehouden, vastgebonden aan stoelen en geslagen tijdens een huisinvasie in Kemptville, Ont., In 2007 of 2008, en het deed Bellefeuille denken dat het hem zou kunnen overkomen, vooral in zijn landelijke huis. Zijn huis en voertuig waren beroofd in Gatineau, Que., En in North Gower op het platteland van Ottawa, zei hij.
Hij zei dat hij de tijdschriften indien nodig heeft gewijzigd voor gemak van toegang. “In een noodsituatie zou ik geen tijd hebben om het pistool opnieuw te laden, dus daarom heb ik het tijdschrift aangepast, om meer capaciteit te hebben. Ik had meer dan $ 10.000 in contanten in mijn huis op 10 mei 2023.”
Hij getuigde ook dat hij ongeveer twee of drie jaar vóór de schietpartij een bewegingsgeactiveerd licht kocht voor zijn veranda. In de rechtbank las hij een Home Depot -productlijst voor een veranda -licht waarvan hij zei dat hij er exact hetzelfde uitzag, dat beweging over 150 graden en tot negen meter afstand kon detecteren.
De dag voor de schietpartij
Na het beëindigen van het werk in een woning in Orléans op 10 mei 2023, verzilverde Bellefeuille een cheque, ging naar een ijzerhandel en ging toen naar gas en 10 tot 12 blikken van Jack Daniel’s whisky gemengd met frisdrank. De rechtbank kreeg een foto van zijn keuken te zien met twee platte dozen met lege blikken van de drank.
Na boodschappen te doen en met mensen in zijn nieuwe woning te praten over zijn hangende beweging, dronk Bellefeuille met een vriend en vervolgens thuis. Hij consumeerde ongeveer 10 drankjes tussen 20.00 en 2 uur – een normaal bedrag voor hem, getuigde hij.
Hij ging om ongeveer 2 uur naar bed in zijn werkkleding en viel onmiddellijk in slaap – ook een normale gebeurtenis voor hem wanneer hij drinkt en uitgeput is, zei Bellefeuille. Vervolgens kwam de fatale ontmoeting.
Video van Mueller’s lichaamsgedragen camera die voor de rechtbank werd gespeeld, toonde Lauzon herhaaldelijk op de achterdeur en het raam van het huis.
Bellefeuille getuigde dat het eerste wat hij hoorde, zijn hond blafte, gevolgd door wat hij beschreef als meer een “bonzende” geluid dan een kloppen. Hij hoorde geen stemmen, maar zag wat leek op een zaklamp.
“Onmiddellijk dacht ik dat het een indringer was die probeerde mijn achterdeur neer te slaan. Het was 2:30 uur ’s ochtends, niemand kondigde zichzelf aan, niemand waarschuwde me of belde me,” zei hij in het Frans.
Hij keek niet naar buiten, vertelde hij de rechtbank.
