De vonk voor het laatste conflict tussen India en Pakistan, de meest uitgebreide gevechten tussen de twee landen in decennia, was een terroristische aanval op burgers in Kashmir vorige maand.
De Indiase regering had kalm geplukt aan haar kant van de betwiste regio Kasjmir. Een groep militanten slaagde erin om dat beeld te doorboren. Ze kwamen uit het bos op een schilderachtige picknickplaats en doodden 26 mannen. De mannen, bijna allemaal hindoe, werden uitgekozen voor hun religie, en velen van hen werden gedood voor hun vrouwen en families, volgens getuigenverslagen.
Een weinig bekende groep genaamd The Resistance Front claimde de verantwoordelijkheid. De Indiase regering zei dat de groep een front was voor een breder terroristisch apparaat dat uit Pakistan is geopereerd. Pakistan heeft die claims afgewezen.
Dit is wat we weten over de groepen waarvan India zei dat het zich had gericht op zijn militaire stakingen.
Wat zijn de twee hoofdgroepen die India het doelwit hebben?
Lashkar-e-Taiba, die in de jaren tachtig werd opgericht, wordt al lang verdacht van de planning van Pakistan enkele van de ergste terroristische aanslagen in India. Het werd toegevoegd aan een lijst met sancties van de Verenigde Naties in 2005.
Een van de dodelijkste aanvallen die de groep orkestreerde was een terreuraanval uit 2008 in Mumbai, waarin meer dan 160 mensen werden gedood. Bijna een dozijn schutters kwamen op boten aan en hielden dagenlang gijzelaars in een groot hotel. Een van de aanvallers werd levend gevangen genomen en veel van het verslag van de banden van de aanval met Pakistan kwam uit zijn bekentenissen. Hij werd in 2010 in India veroordeeld en in 2012 geëxecuteerd.
Pakistan heeft de banden van Lashkar-e-Taiba bevestigd aan geweld uit het verleden in India, maar zegt dat de groep lang geleden is verboden en ontbonden. De oprichter van de groep, Hafiz Saeed, is gratis ondanks korte periodes van detentie, en Indiase functionarissen zeggen dat de groep haar activiteiten voortzet door coverorganisaties en uitlopers, zoals het verzetsfront.
Jaish-e-Mohammed, de tweede groep die Indiase functionarissen zeiden dat ze zich hadden gericht op hun aanvallen, heeft al lang een grote hand in de strijdbaarheid in Kashmir. Maar de activiteiten zijn niet beperkt tot de regio.
De oprichter van de groep, Masood Azhar, werd in de jaren negentig gevangengezet in India voor militante activiteiten in Kashmir, maar werd in 1999 vrijgegeven als onderdeel van een gijzelaardeal. Kaackers namen een Indian Airlines -vlucht naar Kandahar, Afghanistan, en eiste de release van de heer Azhar en andere militanten in het rendement voor de vrijheid die de meer dan 150 passagiers waren.
Jaish-e-Mohammed wordt beschuldigd van meerdere dodelijke aanvallen in Kashmir, waaronder de bomaanslag in 2019 op een Indiaas militair konvooi dat de twee landen in een kort conflict bracht. Het zat ook achter een dodelijke aanval op het Indiase parlement in 2001.
Wat waren de doelen van de recente stakingen van India?
De strijdkrachten van India zeiden dat ze woensdagochtend vroeg negen locaties in Pakistan hadden geslagen, inclusief voorzieningen die verband houden met de twee terroristische outfits.
De twee partijen hadden zeer verschillende claims over hoeveel mensen werden gedood en de omvang van eventuele schade aan de infrastructuur van de groepen. Die claims konden niet onafhankelijk worden geverifieerd.
Indiase functionarissen, briefing van wetgevers, zeiden dat ze in hun stakingen over ‘100 terroristen’ hadden gedood. Het Pakistaanse leger bracht het aantal doden op 31.
Op de grond was het duidelijk dat veel van de stakingen faciliteiten hadden getroffen die verband hielden met de twee terroristische groeperingen, hoewel het niet duidelijk was of de faciliteiten actueel of oud waren.
In Bahawalpur, in Punjab, de meest dichtbevolkte provincie van Pakistan, doodde een staking in een compound geassocieerd met de heer Azhar 13 mensen, waaronder 10 leden van de familie van de heer Azhar. Het was de dodelijkste van de stakingen.
Nog een staking in Muridke, een stad op ongeveer 25 mijl van de Pakistaanse stad Lahore, sloeg een bouwcomplex dat eerder werd gebruikt als hoofdkantoor van Lashkar-e-Taiba, waarbij drie mensen werden gedood. Maar Pakistaanse functionarissen zeiden dat ze het gebouw in 2019 hadden overgenomen nadat ze nog een voorste outfit van Lashkar hadden verboden.
Vier andere gerichte locaties zouden kleine seminaries en moskeeën zijn die in het verleden verbonden zijn met de militante groepen, in Punjab en in het door Pakistan beheerde deel van Kashmir.
