Taipei, Taiwan – De aardbeving van de magnitude 7.7 die Myanmar op vrijdag trof, heeft meer dan 1.600 mensen gedood en meer dan 3.400 gewond en werd gevoeld tot Thailand, Laos en Zuid -China.
De aardbeving is ontstaan in de buurt van Mandalay, de op een na grootste stad van Myanmar van ongeveer 1,5 miljoen, van wrijvende tektonische platen langs de Sagaing-fout, die door het centrum van het land loopt. Meer dan 600 mijl afstand in Bangkok, de Thaise hoofdstad, bokten gebouwen. Reddingsinspanningen in de regio zijn belemmerd door ingestorte gebouwen en bruggen en wegen die nu nergens toe leiden, en naschokken blijven bewoners op scherp houden.
De ramp heeft – niet verrassend – vragen gesteld over de paraatheid van aardbevingen in Zuidoost -Azië en verder weg op plaatsen zoals Taiwan, die bekend staat om zeer proactief te zijn, en Californië, die zich te midden van een aardbeving “droogte” bevindt.
The Times sprak met Nurul Alam, een veerkrachtige infrastructuurspecialist die werkte in het Aziatische rampenparaatheidscentrum in Bangkok, over wat de nasleep aangeeft over rampenparaatheid in Azië en daarna.
Redders werken op de locatie van een hoogbouw gebouw in aanbouw in Bangkok dat instortte na de aardbeving met een grootte 7,7 in het naburige Myanmar.
(Sakchai Lalit / Associated Press)
Hoe voorbereid was Myanmar voor de aardbeving?
In 2014 voerde Alam seismische risicobeoordelingen uit in Mandalay, in de buurt van het epicentrum van de recente aardbeving. Gezien de geografische nabijheid van de stad tot een grote foutlijn, had zijn team aanbevolen dat de overheid haar bouwcodes bijwerkt om structuren veerkrachtiger te maken en seismische onvoorziene planning te verbeteren.
“Ik geloof dat als ze de aanbevelingen zouden hebben opgevolgd, er nu minder problemen zouden zijn geweest, maar ik denk niet dat dat is gebeurd,” zei hij. “Het was al riskant. De gebouwen waren daar sowieso kwetsbaar en mensen wisten dat dit zou komen.”
Redders zoeken naar overlevenden van de 7.7 aardbeving in Naypyidaw, Myanmar.
(Aung Shine OO / Associated Press)
Myanmar is ook bijzonder kwetsbaar, aangezien het land sinds 2021 in de burgeroorlog is verwikkeld. Miljoenen mensen zijn ontheemd en de overheid en medische infrastructuur is verlamd. Hoewel informatie van Myanmar strak wordt gecontroleerd door de heersende militaire junta, schatten hulpverleners en wetenschappelijke organisaties de verwoesting om enorm te zijn.
Hoe voorbereid was Thailand voor de aardbeving?
Thailand heeft zijn aardbevingsgebouwcodes in 2007 bijgewerkt en in 2021 nieuwe voorschriften over het seismisch resistente ontwerp uitgebracht. Structurele balken, kolommen en platen hielden omhoog, ondanks extreem schudden en zwaaien van enkele hoogbouw.
Dat geeft aan Alam aan dat Thailand een grote naleving heeft van zijn bouwcodes. Hij zei echter dat het leek dat bewoners niet goed waren voorbereid in termen van hoe ze moesten reageren en dat onvoorziene planning zou kunnen helpen om verstoringen van wegen en openbare diensten te verlichten. “Wat in Thailand lovend is, is dat alles wat er in de bouwcode zit, ik denk dat de meeste structuren de code volgden, en daarom was de verwoesting niet zo hoog,” zei hij.
Meer dan een dozijn mensen stierven in Bangkok vanwege de aardbeving en een gebouw van 30 verdiepingen in aanbouw stortte in. Inspanningen om te vinden dat ongeveer 80 vermiste mensen aan de gang zijn.
Hoe verhoudt de reactie zich met andere plaatsen in Azië?
Vaak hebben gebieden met meer aardbevingen sterkere bouwcodes en onvoorziene plannen, dus ze worden minder getroffen door ernstige trillingen, zei Alam. Japan heeft bijvoorbeeld strikte seismische codes en vroege waarschuwingssystemen vanwege frequente aardbevingen.
Taiwan, een ander eiland met aardbeving, neemt vergelijkbare voorzorgsmaatregelen, die vorig jaar de dood en schade hebben geholpen tijdens zijn sterkste aardbeving in een kwart eeuw. De magnitude 7.4 Temblor, die tot Shanghai kon worden gevoeld, doodde ongeveer 18 mensen. Een dag voor de aardbeving in Myanmar organiseerde de regering van Taiwan civiele defensieoefeningen over hoe te reageren op een grote ramp.
Sommige landen, zei Alam, konden meer doen om zich voor te bereiden.
Het sloopwerk is aan de gang in een gebouw dat is ingestort door een krachtige aardbeving in Hualien City, Taiwan, in april 2024.
(Suo TakeKuma / Associated Press)
Turkije, dat in 2023 een magnitude 7.8 Temblor heeft meegemaakt, heeft sterkere aardbevingscodes dan Bangkok, legde hij uit, maar lagere naleving in termen van constructie. Hij zei dat gebouwen ook kwetsbaarder zijn in India, Nepal en Bangladesh. Een risicobeoordeling waaraan hij werkte in Dhaka, de hoofdstad van Bangladesh, schatte dat ongeveer 70.000 structuren of gebouwen zouden instorten van een aardbeving van een vergelijkbare omvang.
Wat betekent dit voor aardbevingsgevoelige plaatsen zoals Californië?
Californië zou het waarschijnlijk beter doen in een aardbeving dan veel Aziatische landen vanwege zijn ervaring met natuurrampen en zijn sterke bouwcodes en naleving, zei Alam. Hij voegde eraan toe dat gebieden met een hoog risico op aardbevingen in de VS ook vaker oefening oefenen dan plaatsen zoals Bangkok.
“De seismische geschiedenis van Californië heeft de weg geëffend voor al deze informatie die we nu hebben,” zei Alam. “Ik denk dat Bangkok van hen moet leren.”
Los Angeles heeft zijn ingrijpende veiligheidsverordening van de aardbeving aangeprezen – de moeilijkste van het land, waarvoor duizenden gebouwen moeten worden geëvalueerd en versterkt indien nodig. In 2015 keurde de stad een mijlpaalregeling aan die naar schatting 15.000 gebouwen achteraf moet worden geplaatst, zodat ze beter gewelddadig schudden zullen weerstaan, en in 2022 meldde de Times dat meer dan 8.000 seismisch kwetsbare gebouwen in de stad waren achtergesteld tegen een geschatte kostprijs van $ 1,3 miljard. Vorig jaar meldde de Times echter dat LA’s gebouw retrofit -gegevens al jaren verouderd zijn.
Gebouwen stortten in 1994 in op auto’s tijdens de aardbeving in Northridge.
(US Geological Survey)
Wat kunnen steden nog meer doen om beter voor te bereiden?
Alam zei dat gedetailleerd seismisch gevaar en risicobeoordelingen kunnen helpen bepalen of de normen voor het bouwen van nieuwe gebouwen moeten worden verbeterd. Deze enquêtes moeten vroeg worden gedaan, zei hij, omdat het jaren kan duren om de bouwcodes te wijzigen, die normaal om de vijf jaar door de overheid worden bijgewerkt.
Bestaande infrastructuur kan ook worden aangeboden om de kwetsbare gebouwen veerkrachtiger te maken, met name die die al zijn beschadigd door aardbevingen. Gewoonlijk dalen de aanpassingskosten binnen 30% van de totale reconstructiekosten, zei hij, en het kan in fasen worden gedaan om de faciliteit in gebruik te houden.
“Je kunt niet stoppen met aardbevingen, toch? Je kunt alleen veilig zijn waar we onze structuren en onze andere faciliteiten sterker maken en achteraf hebben aangebracht tegen dat soort rampen,” zei Alam.
Hij zei dat terwijl seismische kwesties aan het begin van de eeuw veel aandacht kregen, de bezorgdheid over de effecten van klimaatverandering hen ongeveer tien jaar geleden begonnen te overschaduwen.
“Het ligt op de achterste plank. Niemand maakt zich er echt zorgen over totdat er grote aardbevingen gebeuren. Het is niet alleen in Thailand, het is eigenlijk over de hele wereld,” zei hij. “Dit kan een wake-up call voor regeringen zijn.”
