De kleine, nette Hamilton -bungalow waar Verica Grgic ooit haar kinderen heeft grootgebracht, wordt vernietigd.
De hardhouten vloeren zijn bedekt met hondenuitwerpselen, met een deel van de uitwerpselen in de keuken. De woonkamer is bezaaid met bezittingen en afval, hondenspeelgoed en een verminkte kattenstandaard. De voormuur en het raam worden gespoten en gestreept met wat eruit ziet als bloed. Een scherpe ammoniakachtige geur doordringt het huis.
Grgic en haar echtgenoot, Marinko Vrbanic, toonden CBC Hamilton de staat van hun Stoney Creek House een dag nadat ze toestemming hadden gekregen van Ontario’s Landlord and Tenant Board (LTB) om de huurder uit te zetten voor het niet betalen van meer dan $ 24.000 aan huur.
Het was een order die Grgic al een heel jaar probeerde te krijgen. Ze diende de huurder een N4 -kennisgeving begin 2024, solliciteerde die maart bij de LTB en kreeg in juli het ontruimingsbevel, maar moest toen wachten tot vorige week om eindelijk de sloten te wijzigen.
“Ik overdrijf niet – dit was het slechtste jaar van mijn leven,” zei Grgic. “Ik ben zo walgelijk. Ik zou nooit geloven dat dit het echte systeem is, maar ik heb de realiteit geleerd.”
Grgic zei dat een aannemer de gipsplaten, vloeren en ondervloeren heeft bepaald, en apparaten moeten allemaal worden vervangen, deels om van de geur af te komen, met een geschatte $ 100.000.
De huurder reageerde niet op meerdere telefoontjes, sms’jes, sociale media -berichten of e -mails aan haar persoonlijk of op haar bedrijf om een opmerking te vragen voor en nadat ze vorige week werd uitgezet. CBC Hamilton nam ook contact op met het advocacycentrum voor huurders Ontario (ACTO).
Douglas Kwan, directeur van Acto’s Advocacy and Legal Services, zei over het algemeen, het valt buiten de norm voor huurders om geen huur te betalen. Hij weigerde commentaar te geven op deze specifieke zaak.
Eerdere uitzettingen van huurder gevonden op LTB
Voor Grgic, 47, heeft de ervaring haar meer gekost dan geld.
Ze emigreerde vanuit Kroatië naar Canada als alleenstaande ouder van twee en werkte lange uren als persoonlijke ondersteuningsmedewerker. Ze kocht de bungalow 14 jaar geleden alleen. Toen zij en Vrbanic, 59, vorig jaar trouwden, besloten ze om in zijn plaats te wonen en de hare te verhuren.
“Het is eigenlijk meer een sentimentele waarde dan geld,” zei hij.
Nadat de huurder zich had aangevraagd om het te huren, zei haar referenties uitgecheckt, zei Vrbanic, hoewel ze niet naar haar kredietgeschiedenis hebben gekeken of de LTB verzocht om beslissingen uit het verleden bij haar te verstrekken. Ze betaalde de huur van de eerste en vorige maand in november 2023. Maar van daaruit werd de situatie ontrafeld, huurde de huur onbetaald en Grgic zei dat ze zag hoe haar huis ‘vernietigd’ werd.
Vrbanic ontdekte later op de website Openkamer – Een crowdsourced online database met bestellingen – dat de huurder in 2020 en 2022 uit twee andere Hamilton -huizen was uitgezet voor het niet betalen van huur. In elk geval was ze de verhuurders meer dan $ 15.000 verschuldigd, volgens die LTB -beslissingen.
Kleine verhuurders Over Ontario hebben CBC News de afgelopen jaren verteld dat ze het slachtoffer zijn geworden van huurders die weten hoe ze de LTB in hun voordeel moeten gebruiken. Verhuurders zeggen deze huurders opzettelijk sleep de procedure Maandenlang geen huur betalen en in sommige gevallen onroerend goed vernietigen.
Een verhuurder in Oshawa zei dat hij een huurder niet mocht uit zijn huurwoningen verdragen, zelfs daarna Er begon een brand erin. Een andere huisbaas, in Ottawa, bleef achter bij gaten in de murengebroken lichten en kranen, een verstopt toilet en andere problemen toen een huurder, die 11 maanden geen huur betaalde, eindelijk werd uitgezet.
Vier verschillende verhuurders in en rond dezelfde buitenwijk van Ottawa zeggen dat ze het slachtoffer zijn geworden van dezelfde “professionele” huurders die al jaren meestal huurvrij leven. De huiseigenaren zeggen dat het paar meer dan vier jaar bijna $ 100.000 aan onbetaalde huur heeft gehaald.
Grgic zei dat de “vernietiging” van haar huis had kunnen worden vermeden als ze de huurder afgelopen zomer had mogen uitzetten. Ze zei dat ze zich uitspreekt om andere kleine verhuurders te waarschuwen voor de uitdagingen in het systeem.
“Het kan niemand iets schelen,” zei ze. “Je bent gewoon alleen.”
Onderzoek naar dierenwelzijn gaande
Afgelopen augustus vroeg de huurder met succes om de LTB -beoordeling van de uitzetting van juli, omdat ze zei dat ze niet wist van de hoorzitting, volgens de definitieve beslissing van het Tribunaal vorige week.
Het bestuur had de gehoorinformatie naar een e -mail gestuurd voor de juridische kliniek die haar hielp met de zaak, maar de huurder zei dat ze het niet heeft ontvangen, aldus de beslissing.
Eind oktober vond een nieuwe hoorzitting plaats, maar de huurder was ook niet aanwezig, aldus de beslissing. Een ontruimingsbevel werd opnieuw uitgegeven voor november. De huurder vroeg om daar ook om een beoordeling van die, schrijven in een brief aan de LTB, ze had die kennisgeving ook niet ontvangen en ze zou “zeker dakloos worden” als ze werd uitgezet. De uitzetting werd opnieuw gebleven.
Grgic en Vrbanic zeiden dat ze de huurder de gehoorinformatie hebben gemaild.
Ondertussen waren de omstandigheden in het huis snel verslechterd, zei Grgic. Ze hadden problemen om toegang te krijgen om inspecties te doen, omdat ze vreesden dat ze binnen worden aangevallen door drie honden binnen. Grgic zei dat de honden en een kat vanaf september alleen in het huis werden achtergelaten.
Buurman Josie Sorbara hoorde de honden “de hele tijd blaffen” en zouden ze zien poten bij het voorruit, vertelde de 86-jarige aan CBC Hamilton. Grgic zei dat buren ook een hondengevecht bij haar meldden en dat bloed op het voorruit werd gesmeerd.
Toen was er een overstroming.
Een huurder die in de keldereenheid woonde, meldde grgic toen water begon te bundelen in het plafond.
Grgic en haar man kwamen het huis binnen met de politie, zoals vastgelegd in een video gezien door CBC Hamilton. Animal Welfare Services, een provinciaal bureau, beveiligde de honden tijdelijk zodat ze binnen konden komen, zei Grgic.
Ze ontdekten dat een pijp onder de wastafel in de badkamer was verwijderd en de kraan achtergelaten, waardoor water in andere kamers en de keldereenheid hieronder sijpelde, zei Vrbanic.
“Al die kak en plassen van de honden met het water gemengd en naar beneden komen door het plafond, isolatie, ventilatieopeningen, lichten – het was gewoon een ramp,” zei Vrbanic.
Het water en de elektriciteit moesten om veiligheidsredenen worden afgesloten, zei hij.
De huurder van de kelder verhuisde na de vloed en Grgic herwon het bezit van die eenheid in februari, volgens een LTB -uitzettingsbevel.
De honden en kat bleven nog een week in de bovenverdieping blijven totdat Animal Services hen wegnam, zei ze.
Het ministerie van Solicitor -generaal, dat de dierenwelzijnswetten in de provincie afdwingt, zei dat het onderzoek vanaf vorige week aan de gang is en dat het ongepast zou zijn om commentaar te geven.
Versneld gehoorverzoek geweigerd
Grgic probeerde in december een versnelde hoorzitting voor de zaak tegen de huurder van de begane grond te krijgen, zonder het bezit van het huis te argumenteren, ze kon de overstromingsschade, zoals schimmel en meeldauw niet aanpakken.
Dat verzoek werd geweigerd.
“Als de eenheid onherstelbaar is beschadigd, is er geen probleem in de eenheid die onherstelbaar zal worden; het is al onherstelbaar”, schreef adjudicator Renée Lang op 2 januari.
De laatste hoorzitting vond plaats op 18 maart en de huurder verscheen niet, zei de beslissing.
Grgic mocht vorige week de sloten veranderen. Ze heeft besloten om geen schadevergoeding in te dienen in de rechtbank voor kleine claims, omdat ze twijfelachtig is dat ze zou worden terugbetaald als ze won.
Het echtpaar zei dat hun volgende stappen zullen zijn om het huis te dichten. Dan zullen ze wachten om te zien of hun verzekering een van de reparaties zal dekken, omdat hun zaak momenteel wordt beoordeeld. Anders zullen ze het stap voor stap moeten renoveren, zoals Grgic deed toen ze voor het eerst verhuisde.
Verder weten ze niet of ze het ooit opnieuw zullen verhuren, tenzij de LTB verandert hoe het omgaat met uitzettingsgevallen.
Lengte van het LTB -proces ‘onvergeeflijk’, zegt advocaat
Tribunalen Ontario, die toezicht houdt op de LTB, gaf niet specifiek commentaar op deze zaak, maar zei in een e -mail dat meer dan de helft van de ingediende aanvragen om huurders te verdrijven die ervan worden beschuldigd geen huur te betalen.
In de afgelopen jaren heeft de LTB de hoeveelheid tijd ingekort die nodig is om een bestelling te krijgen, zei woordvoerder Veronica Spada. In 2023 moesten verhuurders meestal acht tot 10 maanden wachten op een hoorzitting, en nu wachten ongeveer drie maanden, zei ze.
Die wachtraming houdt geen rekening met als een huurder om een beoordeling vraagt en er een nieuwe hoorzitting moet plaatsvinden, of hoe lang het duurt voordat de juryleden hun bestellingen uitgeven.
Het LTB -proces kost nog steeds een “onvergeeflijke” hoeveelheid tijd, zei Kathy Laird, een advocaat bij Tribunal Watch Ontario, een publieke belangengroep die het tribunaalsysteem van de provincie bewaakt. Wachten een jaar, zoals Grgic deed, is “niet goed, het is helemaal niet goed,” zei Laird.
Vóór 2018 was de LTB in staat om binnen twee maanden van start tot finish te behandelen, zei Laird, die werkte als scheidsrechter op verschillende andere Ontario -tribunalen. Als een huurder een hoorzitting miste, zou een andere de volgende dag kunnen worden gepland.
Nadat de Doug Ford-regering in 2018 de macht had overgenomen, werden ervaren juryleden vertrokken en werden “efficiënte” persoonlijke hoorzittingen overgestapt op virtuele hoorzittingen in de loop van de pandemie, die het proces allemaal vertraagden, zei ze.
“Dit is echt pijnlijke verhuurders en ook huurders.”
Laird merkte op dat 40 procent van de inwoners van Ontario huurders is en de overgrote meerderheid betaalt hun huur op tijd.
Maar de LTB zou snel moeten kunnen omgaan met ernstige zaken, zodat verhuurders bezit kunnen nemen, reparaties kunnen doen en nieuwe huurders kunnen vinden die zo snel mogelijk huisvesting nodig hebben, zei Laird.
“De kwaliteit van de dienstverlening van het tribunaal is verbazingwekkend verslechterd. Niets werkt efficiënt.”
