Bruce Glover, de onorthodoxe acteur die de heer Wint, de moordenaar, heeft afgebeeld met de onderscheidende aftershave die samenwerkte met de Mr. Kidd van Putter Smith in de James Bond -film Diamanten zijn voor altijdis gestorven. Hij was 92.
Zijn zoon, Terug naar de toekomst Acteur Crispin Glover, gedeeld op Instagram dat hij op 12 maart stierf. Zijn doodsoorzaak was niet onmiddellijk beschikbaar.
Glover speelde plaatsvervangend Grady Coker naast Joe Don Baker als Sheriff Buford Pusser in de onverwachte kassa-hit Langlopen (1973), keerde toen terug voor de vervolgjes 1975 en ’77 die Bo Svenson als voorsprong hadden.
De inwoner van Chicago portretteerde ook een Redneck Thug in Stanley Kramer’s Zegen de beesten en kinderen (1971); Duffy, een medewerker van JJ Nicholson’s JJ Gittes, in Roman Polanski’s Chinatown (1974); en een brutale schuldverzamelaar leunend op een Hustler (James Coburn) in Walter Hill’s Moeilijke tijden (1975).
Glover trad op in honderden toneelstukken en verscheen op Broadway tegenover Bette Davis in Tennessee Williams ‘ De nacht van de leguaan in 1961 en naast Anne Bancroft in Moeder moed en haar kinderen in 1963.
In Guy Hamilton’s Diamanten zijn voor altijd (1971) – De zesde en laatste eon -film voor ster Sean Connery – Glover en jazzmuzikant Smith vermaakten bioscoopbezoekers als Mr. Wint en Mr. Kidd, Gay Assassins die het bieden voor diamantsmokkelaar Ernst Stavro Blofeld (Charles Gray).
Terwijl ze elkaars zinnen voltooien, doodt het paar een tandarts met een schorpioen, blaas een helikopter op met een tijdbom en probeer drie keer om Connery’s James Bond te verlaten voordat ze hun ondergang op een cruiseschip ontmoetten. (Beide personages waren te zien in de Ian Fleming -roman uit 1956 waarop de film is gebaseerd.)
The Burly Glover was een natuurlijk dat nooit naar de acteerschool ging of een acteerles volgde – maar onderwees gedurende zijn hele carrière, volgens de meeste verslagen vrij effectief.
“Als ik iets als acteur ben, is het dat ik nooit het gebruikelijke zal”, zei hij in een interview in 2019 voor De originele van Gogh’s oor bloemlezing website. “Ik zal het ongebruikelijke zijn, en ik ben van plan voort te zetten dat wat ik ook doe, of het nu handelt, of ik schrijf, of ik ga schilderen of wat ik ook ga doen. Het is uniek de mijne.”
Bruce Glover (links) met Putter Smith op de ‘Diamonds Are Forever’ set in Amsterdam in 1971.
Jack Kay/Daily Express/Getty -afbeeldingen
Bruce Herbert Glover werd geboren in Chicago op 2 mei 1932. Zijn vader, Herbert, was een religieuze man die niet wilde dat zijn zoon naar de film ging, maar zijn moeder, Eva, nam hem toch mee.
“Ik was altijd een acteur en wist niet dat ik handelde,” vertelde hij de James Bond Radio Podcast in 2015. “Ik ging graag naar films, en ik zou mensen regisseren in scènes die ik in films had gezien en verschillende rollen zou spelen. Ik had er een instinct voor.”
Hij dacht erover om de kost te verdienen als kunstenaar (hij schilderde) of atleet (hij speelde voetbal op Carl Schurz High School, die verloor in het stadskampioenschap van 1949 op Soldier Field) voordat hij naar het Wright Junior College ging.
Terwijl hij poseerde voor studenten in een kunstles, werd Glover door een collega-model gevraagd of hij een gorilla-pak zou aantrekken voor een act waarin ze was. Het bleek dat ze een stripper was en “een man had die sterk genoeg was om een aappak van 100 pond te dragen en haar 15 minuten rond te gooien,” herinnerde hij zich. “Ik dacht:” Wel, dat klinkt als een heel waardig ding om te doen “, en ik deed het.
‘Ik ging naar de [Lincoln Park] Zoo en studeerde Bushman, de beroemde gorilla, die de man die de act bezat me vertelde te doen. Bushman gaf me mijn eerste acteerles. Hij zei: ‘Denk aan mijn gedachten en doe mijn bewegingen.’ ‘
Hij ging naar Tampa, Florida, met de Variety Show Act, die zes weken duurde, werd vervolgens opgesteld in het Amerikaanse leger; Hij diende van 1953-55 en was gestationeerd in Korea.
Nadien kreeg Glover het deel van Kilroy in een lokale productie van Williams ‘ Camino echt – Hij zei dat hij nog nooit eerder een toneelstuk had gezien – deed zomerstock in Wisconsin en in 1957 behaalde hij een graad in spraak uit Noordwest, waar hij Warren Beatty adviseerde om de universiteit te verlaten om naar New York te gaan om door te gaan met acteren.
Glover verhuisde ook naar New York, en na zijn eerste twee stints op Broadway, onderzocht hij Robert Preston in 1966 De leeuw in de winter.
Ondertussen verscheen hij in dergelijke tv -shows als Auto 54, waar ben je?,, Route 66,, Perry Mason,, Mijn favoriete Mars,, De rattenpatrouille,, Mod -ploeg En Pistoolsmoke en in zulke films als Die Teddy Bear heeft vermoord (1965) en De Thomas Crown Affair (1968).
Casting director Billy Gordon, die hem zijn optreden had gekregen Zegen de beesten en kinderen Toen zijn carrière in de problemen zat, drong er aan toe om Mr. Wint in te portretteren Diamanten zijn voor altijd. (Paul Williams had oorspronkelijk een scherm getest voor de rol tegenover Smith.)
Glover vertelde Hamilton dat hij, aangezien Wint homo was, “een soort seksueel plezier” zou moeten aantonen wanneer 007 de coattails van de moordenaar tussen zijn benen trekt en een bom van achteren aan hen hecht. Dat is waar de “wooooo” vandaan kwam.
In 2007 werd hij geregisseerd door Crispin in de film Het is prima! Alles is in ordeen ze handelden samen in Invloed (2015).
Bruce Glover en zoon Crispin Glover poseerden voor een portret op het Sundance Film Festival 2007.
Markeer Mainz/Getty -afbeeldingen
Zijn cv bevatte ook de films CC & bedrijf (1970), Black Gunn (1972) en Spookwereld (2001) en gastplekken op Barney Miller,, Hart naar Hart,, De feiten van het leven,, TJ Hooker En Moord, schreef zenaast vele andere shows.
Zijn vrouw van 56 jaar, Betty, een balletdanseres die optrad Oklahoma! Op Broadway, overleden in 2016.
In zijn Van Gogh’s oor Interview, Glover merkte op dat hij ‘vele malen’ vele malen dicht bij de dood was geweest, en zelfs het doodsproces is een soort leerproces. ‘
“I remember I had a motorcycle accident … I ran into a cow that had ran out on the side of the road. A big steer with horns coming right at my face. And I knew I was going to die, but I noticed that his mouth was slopping his tongue out. And I laughed. So even at that moment when I knew I was probably going to die, I found it funny.
“Ik had nog een moment waarop ik door een ratelslang in het gezicht zou worden getroffen terwijl ik een klif in Utah aan het beklimmen was. En omdat het op me stond, merkte ik nog steeds hoe mooi het was.
“Dus leef het tot het einde en lach als je kunt.”
