“Rose”, de allereerste aflevering van Doctor Who’s revival – uitbreuk 20 jaar geleden vandaag – verbiedt een van de beste voorbeelden van de show van wat het wilde doen en in de moderne tijd te zijn. De introductie van het huishoudelijk leven van zijn nieuwste metgezel, de titulaire Rose Tyler van Billie Piper, plaatste haar verhaal op de voorgrond en zette de volgende 20 jaar Tardis -reizigers een sjabloon in. De omlijsting van de dokter, zo mysterieus en volkomen buitenaards, gaf Christopher Eccleston een canvas om te leveren wat een carrière-definiërende uitvoering zou zijn. Maar vooral, op het meest betoverende moment, herinnerde het ons eraan dat diep van binnen onder alle nieuwheid en moderniteit van dit alles wisten Wat Doctor Who was altijd vanaf het begin geweest.
Doctor Who gaat over hardlopen.
Ecclestons allereerste scène in “Rose” komt na een openingsact die ons introduceert in het leven van Rose. We zien haar dagelijks, we zien hoe ze omgaat met haar moeder Jackie en haar vriend Mickey, we zien de drukte en de drukte en de banaliteit van een perfect gewoon leven. Het is snel, in zoveel dat het de toenmalige tv is, van de Swoosh-down vanuit de ruimte, door de atmosfeer van de aarde, rechtstreeks op Rose’s wekker ruw het begin van haar dag aankondigt tot Murray Gold’s Zippy Soundtrack die zijn snelle snijwonden onderbreekt. Maar alles vertraagt wanneer Rose ondergronds gaat bij haar warenhuisbanen, in een poging de ontbrekende belangrijkste elektricien te vinden. De muziek wordt griezelig, dingen worden stil en mysterieus, hangt langzaam de spanning op en ratel het dan nog meer op wanneer de hordes winkelraam dummy’s die in de achterruimtes zijn bezaaid, beginnen tot leven te komen en haar te praten.
En dan komt het, het crescendo: een hand die de hare grijpt, uit het niets, en een eenvoudig woord blafte uit de mond van Eccleston. Loop.
https://www.youtube.com/watch?v=brbqzdbqoou
Het is een elektrisch moment, het smaden van deuren terwijl Rose en de dokter doorlopen, en, ja inderdaad, het loopt door een gang. Maar het is meer dan alleen die klassieker WHO Trope in het spel, het is de uitbarsting van energie die de dokter vertegenwoordigt, Rose en ons als het publiek, terwijl hij gewoon in haar leven racet. De angst van die dummies, de Autons, die achter hen klauteren en proberen door te breken terwijl ze in een nabijgelegen lift ontsnappen. De plotselinge schakelaar terwijl de dokter van complimenteren van Rose tot een buitenaardse kou gaat terwijl hij haar vertelt dat de collega die ze zocht, Wilson, dood is. Alles loopt plotseling met een miljoen mijl per minuut, maar niet in de manier waarop Rose’s leven al in de opening van de aflevering was: het is discordant en raar en opwindend en plotseling gevaarlijk. Alles is verschoven met dat begrip van een hand en dat enkele woord.
Het past dan dat de scène klimt met de dokter die probeert Rose zo snel uit zijn leven te duwen als hij de hare binnenkwam met een soortgelijke waarschuwing en zei dat ze voor haar leven moet rennen terwijl hij zich voorbereidt om haar winkel op te blazen en de Autons te nemen – en misschien zelfs zichzelf – daarmee. Al deze karakterisering, al dit mysterie, dit alles energiehet is er en verdwenen in slechts een paar minuten, echt onderbroken door de gewelddadige explosie terwijl Rose’s werkplek in vlammen omhoog gaat. Het raakt je net zoveel als het publiek als het raakt, maar het is ook alles Doctor Who zou gewoon in dat kleine fragment van de tijd moeten zijn. Het is grappig, het is eng, het is raar, er is een mysterie en allure rond deze vreemde held die in en uit duikt, en je bent achtergelaten om te pakken wat er achterblijft met een simpele vraag: wie is deze persoon in godsnaam? Hoe kun je niet, zoals ik 20 jaar geleden deed, onmiddellijk verslaafd zijn aan dit rare en prachtige avontuur?
Op dat moment wordt het rennen door een gang bijna ondersteunend, zelfs als het uiteindelijk net zo fundamenteel is Doctor Who zoals al die andere emotie. Maar het laat zien hoe onmiddellijk Doctor WhoDe regeneratie begreep zichzelf zo scherp vanaf het begin: en veroverde een energie die het de komende 20 jaar zou ondersteunen – en hopelijk veel meer daarachter.
Wil je meer IO9 -nieuws? Bekijk wanneer je het nieuwste Marvel, Star Wars en Star Trek Releases kunt verwachten, wat de volgende stap is voor het DC -universum op film en tv, en alles wat je moet weten over de toekomst van Doctor Who.
