Van alle schokkende dingen die ik in het National Mall heb gezien, zal niets het beeld verslaan van het eerste wat ik zag nadat ik de beveiliging op het legerfestival had opgeruimd: een kind, zittend aan de bediening van een M119A3 Howitzer, geïnstrueerd door een soldaat over hoe het te richten, omdat zijn roodhadige ouders een foto namen met het Washington-monument op de achtergrond.
De primaire verklaarde reden voor de grote militaire parade is om de 250e verjaardag van het Amerikaanse leger te vieren. De tweede verklaarde reden is om het evenement te gebruiken voor wervingsdoeleinden. Net als andere militaire takken heeft het leger moeite om het afgelopen decennium te voldoen aan zijn aanvaardingsprota. En volgens erg Woordvoerders van defensieve leger die proberen sceptici te overtuigen dat de parade was niet Voor de verjaardag van Donald Trump had er altijd was een festival gepland op de National Mall die dag, en het was al meer dan twee jaar in de maak, en de parade, die slechts twee maanden geleden werd aangepakt, was puur incidenteel. Ervan uitgaande dat hun verklaring waar was, was ik niet helemaal zeker of ze zoveel mensen in flagrante Maga Swag hadden verwacht – of hoe enthousiast ze waren om hun kinderen mee te nemen en hen aanvalsgeweren te geven.
Er waren kindvriendelijke evenementen gepland: een NFL Kids-zone met een foto OP met de mascotte van de Washington Commanders, een paar schermende cabines, verschillende rotsklimmende muren. Maar ze werden letterlijk overschaduwd door tientallen oorlogsmachines die langs de joggingpaden werden geparkeerd: massieve tanks, vrachtwagens met gewapende torentjes, aanvalshelikopters, velen van hen die momenteel in gevechten worden gebruikt, allemaal met behulpzame tekenen die de geschiedenis van elk voertuig uitleggen, evenals de wapens en Ammo die het kon dragen. En de families-alles van J6-shirts tot wijngaard wijnstokken-werden meer aangetrokken door de militaire voertuigen, al te klaar om hun kinderen in de cockpit van een AH-1F Cobra 998-helikopter te plaatsen terwijl ze doen alsof ze op de neus gemonteerde 3-barrelled gatling kanon richtten. Ouders vertelden hun kinderen om te glimlachen terwijl ze hun kleine hoofden uit het luik van een M1135 Stryker -gepantserd voertuig staken; herinnerde hen eraan geduldig te zijn terwijl ze in de rij wachtten om in een M109A7-zelfgekoppelde houwitser te zitten met een 155 mm geweerkanon.
Maar het geluk van een kind zien om in een groot ding te zijn dat gaat boom Was niets vergeleken met de gezichten van de volwassenen toen ze de kans kregen om echte militaire aanvalsgeweren vast te houden – vooral de volwassenen die ervoor hadden gezorgd dat Trump -mercheren tijdens het verjaardagsfeest van het leger. (Sommigen overhandigden zelfs de geweren aan hun kinderen voor hun eigen foto-ops.) Het leek erop dat zelfs een gratis Bluetooth-spreker van het leger niet kon vergelijken met hoe Verdomme ziek De gemodificeerde AR-15 was. Deelnemers waren in vervoering over het Boston Dynamics Robot Dog Gun, het Quadcopter -drone -pistool, of echt een van de andere beschikbare wapens (behalve die historische wapens, die waren maar misschien cool).
Veel demonstranten kwamen echter uit bij DC, ze werden door duizenden mensen in de war gebracht die Constitution Avenue afslinden om de Parade -kijkgronden binnen te gaan: veel maga -hoofden, veel buitenlandse toeristen, alle mensen die echt graag grote, grote tanks willen zien. “Boze verliezers!” Ze liepen naar de demonstranten. (“Maak je geen zorgen over hen,” zei een agent, “ze verloren toch.”) En nadat ze langs hen waren gelopen, de brug overstaken, door honderden metalen metalen hekwerk kronkelen, door de beveiliging gooien, een verstikte voetgangersbrug over Constitution Ave kruisen, werd ik eindelijk gedumpt op de parade -kijkgedeelte: verrassend navigeerbaar. Maar welke traagheid de menigte voelde, het zou onmiddellijk verdwijnen op het moment dat een tank de hoek omdraaide – en de muziek begon te schieten.
Amerikanen hebben een kritische zwakte voor rots uit de jaren 70 en 80, en deze menigte leek meer dan bereid om voorbij de twijfelachtige oorsprong van de parade te kijken zolang de soundtrack een zieke gitaarsolo had. Een M1 Abrams -tank die langs je heen rijdt terwijl Barracuda op een toren van sprekers ontstaat? Badass. Black Hawk-helikopters die het Washington-monument omcirkelen en verdwijnen achter het Afro-Amerikaanse geschiedenismuseum, je hoofd naar “afzonderlijke manieren” door Journey thrashing? Verdomde badass. Nog een M1 Abrams -tank?!? !! En aan de gelukkige zoon ??!?!? Ze lieten me verdomme verslaafd, ‘zei een jonge roodharige man achter me terwijl de menigte schreeuwde om de wuivende chauffeurs. (De tank was zo slecht dat de ironie van de gelukkige zoon er niet toe deed.)
When you listen to the hardest fucking rock soundtrack long enough, and learn more about how fucking sick the Bradley Fighting Vehicles streaming by you are (either from the parade announcer or the tank enthusiast next to you), an animalistic hype takes over you — enough to drown out all the nationwide anger about the parade, the enormity of Trump’s power grab, the fact that two Minnesota Democratic lawmakers were shot in their homes just that morning, the Riot Police die door de straten van LA zwierf.
Het hielp dat het niet regende. Het hielp dat de enige mensen in de parade de diehards waren die het niet schikten als ze werden geregend. En tegen het einde van de parade namen ze niet eens de moeite om te blijven voor de toespraak van Trump, terug te keren naar de brug bij de eerste druppel regen.
Het enige dat ertoe deed voor deze menigte in de beveiligingsperimeter – meer dan de eer en geschiedenis van het leger, en nauwelijks Meer dan Trump zelf-was vuurkracht, kracht, harde rock en Amerika’s ongeëvenaarde vermogen van wereldklasse om te doden.
