De vierdaagse militaire botsing tussen India en Pakistan was de meest uitgebreide gevechten in een halve eeuw tussen de twee nucleair bewapende landen. Omdat beide partijen drones en raketten gebruikten om elkaars luchtverdedigingen te testen en militaire voorzieningen te raken, beweerden ze ernstige schade toe te brengen.
Maar satellietbeelden geven aan dat hoewel de aanvallen wijdverbreid waren, de schade veel meer was bevat dan beweerd – en meestal door India werd toegebracht aan Pakistaanse faciliteiten. In een nieuw tijdperk van hightech oorlogvoering leken stakingen van beide partijen nauwkeurig het doelwit te zijn.
Wat steeds duidelijker wordt, is dat beide partijen slachtoffers hebben geleden onder hun strijdkrachten, waarbij India het verlies van vijf soldaten en Pakistan erkent die 11 melden. De zwaarste klap voor India lijkt het verlies van vliegtuigen te zijn. Hoewel de Indiase regering niet heeft gezegd hoeveel er zijn gegaan, zeggen ambtenaren en diplomaten dat ten minste twee vliegtuigen verloren zijn gegaan, en waarschijnlijk meer.
Waar India een heldere voorsprong lijkt te hebben gehad, is het richten op de militaire voorzieningen en vliegvelden van Pakistan, omdat het laatste stuk gevechten verschoof van symbolische stakingen en shows van geweld naar aanvallen op elkaars verdedigingscapaciteiten.
Satellietbeelden met hoge resolutie, van voor en na de stakingen, vertoont duidelijke schade aan de faciliteiten van Pakistan door Indiase aanvallen, indien beperkt en nauwkeurig van aard.
Op Bholari Air Base, gelegen op minder dan 100 mijl van de Pakistaanse havenstad Karachi, zeiden de defensieambtenaren van India dat ze een vliegtuighangar hadden geslagen met een precisie -aanval. De visuals vertoonden duidelijke schade aan wat eruit ziet als een hangar.
De luchtbasis van Nur Khan, binnen een ongeveer 15-mijlsbereik van zowel het hoofdkantoor van het Pakistaanse leger als het kantoor van de premier van het land en een korte afstand van de eenheid die toezicht houdt en beschermt voor het nucleaire arsenaal van Pakistan, was misschien wel het meest gevoelige militaire doelwit dat India toesloeg.
Het Indiase leger zei dat het vooral op de landingsbanen en andere faciliteiten was gericht op enkele van de belangrijkste luchtbases van Pakistan. Satellietbeelden toonden de schade. Op 10 mei heeft Pakistan een kennisgeving uitgegeven voor Rahim Yar Khan Air Base en zei dat de landingsbaan niet operationeel was.
Op de luchtbasis van Sargodha, in de provincie Punjab in Pakistan, zei het Indiase leger dat het precisiebewapens had gebruikt om twee delen van de landingsbaan te slaan.
Het leger van Pakistan vermeldde twee dozijn Indiase militaire installaties en bases waarvan het zei dat zijn strijdkrachten zich hadden gericht. Hoewel Indiase functionarissen op vier luchtbases ‘beperkte schade’ hebben erkend, hebben ze weinig details aangeboden.
Satellietbeelden van de sites die Pakistan beweerde te hebben geraakt, zijn beperkt, en tot nu toe vertonen geen duidelijk schade veroorzaakt door Pakistaanse stakingen, zelfs op bases waar er bevestigend bewijs was van enige militaire actie.
Pakistaanse functionarissen zeiden volgens de staatsmedia dat hun troepen de luchtbasis van India hadden “vernietigd”. De familie van een Indiase soldaat heeft zijn dood op de basis bevestigd. Maar een afbeelding van 12 mei lijkt geen schade te vertonen.
