De centrale bank hield haar benchmarkrente op een bereik van 4,25% tot 4,5%.
Zoals verwacht, gaf de rentetarieven vandaag niet toe. Je kunt tarieven de schuld geven.
Aan het einde van de vergadering van 6-7 mei vandaag, stemde de Fed om de tarieven voor de derde opeenvolgende tijd stabiel te houden.
Fed -voorzitter Jerome Powell blijft standvastig in het monitoren van de omstandigheden van de arbeidsmarkt en de inflatiedruk voordat ze bezuinigen. Ondanks de druk van het Witte Huis tot lagere leenrente, is er teveel “onzekerheid over de economische vooruitzichten”.
Toch merkte de Fed de “risico’s van hogere werkloosheid en hogere inflatie op.” Economen hebben zich in toenemende mate bezorgd dat de tarieven van de Trump -regering een tweevoudige slag van steilere consumentenprijzen en vertragende vraag zullen ontketenen. Amerikaanse huishoudens beteugelen de uitgaven al uit de angst voor een recessie, en beleggers verminderen hun verliezen in een diepe aandelenmarkt.
Hoewel de Fed vorig jaar drie keer de rentetarieven heeft verlaagd, is het nog steeds duur om een auto te financieren, een woninglening af te nemen en creditcardschuld te betalen. Hoewel sommige experts nog steeds anticiperen op het lenen van kosten om uiteindelijk in 2025 te dalen, zal het tempo van renteverlagingen afhangen van de arbeidsmarkt, de inflatiedruk en andere politieke en financiële ontwikkelingen.
Waarom is de Fed -rentetarieven stabiel?
De Amerikaanse centrale bank komt acht keer per jaar bijeen om de gezondheid van de economie te beoordelen en het monetaire beleid te bepalen door wijzigingen in het federale fondsentarief, de benchmark rentevoet die Amerikaanse banken gebruiken om ’s nachts geld te lenen of te lenen. Het officiële “mandaat” is om prijsstabiliteit en maximale werkgelegenheid in evenwicht te brengen.
Financiële experts en marktwachters voorspellen of de Fed de rentetarieven zal verhogen of verlagen op basis van officiële economische gegevens, met een speciale focus op inflatie en de arbeidsmarkt. Onderaan houdt de Fed de rentetarieven op een hoog bereik om te controleren hoe tarieven en andere maatregelen door de Trump -administratie deze belangrijke indicatoren in de loop van de tijd beïnvloeden.
Het monetaire beleid van de Fed hangt af van welke kant van zijn mandaat, inflatie of werkgelegenheid, het verst van Target is, zei Matthew Martin, senior Amerikaanse econoom bij Oxford Economics.
Sommige economen verwachten dat de Fed tot eind dit jaar een “afwachtende” houding aan de zijlijn handhaaft, terwijl anderen anticiperen op een tariefverlaging deze zomer.
Over het algemeen, wanneer de inflatie hoog is en de economie in overdrive is, zoals begin 2022, verhoogt de Fed zijn benchmarkrente om lenen te ontmoedigen en de geldhoeveelheid te verminderen. Wanneer de werkloosheid hoog is en de economie zwak is, verlaagt de Fed zijn benchmarktarief, waardoor banken de financiële druk op consumenten kunnen verlichten en het goedkoper maken om big-ticketartikelen te kopen door middel van financiering en krediet.
De uitdrukking “zachte landing” verwijst naar de evenwichtsoefening van de Fed. Volgens degenen die de markt runnen, moet de economie niet te warm of te koud zijn – het wordt verondersteld precies goed te zijn, zoals de pap in Goldilocks.
Hoe zit het met recessie en tariefrisico’s?
Er zijn veel waarschuwingssignalen van een economische neergang: een verzwakking van het BBP, afnemend consumentenvertrouwen, een toename van ontslagen. Zelfs als een technische recessie nog niet is opgeroepen, anticiperen de markten de komende maanden een sterke vertraging van de economische activiteit.
De grote wildcard voor de economie is tarieven. Tarieven verhogen de kosten van goederen voor binnenlandse importeurs, met steilere prijzen die vervolgens werden doorgegeven aan consumenten.
“Tarieven creëren een gecompliceerde situatie voor de Fed omdat ze een opwaarts risico op inflatie impliceren – maar neerwaartse risico op groei en de arbeidsmarkt”, aldus Gisela Young, Amerikaanse econoom bij Citigroup.
Als de inflatie omhoog gaat, houdt de Fed de rentetarieven langer hoger. Maar als hogere tarieven, gecombineerd met inkrimping en kostenbesparende, ervoor zorgen dat de economie ernstig contracteert, kan de Fed de tarieven verlagen om de groei te stimuleren. Er is hoe dan ook een risico.
“Als ambtenaren te laat handelen, lopen ze het risico ‘achter de curve te worden’ en [causing] Een nog ernstiger neergang, “zei Martin.” Als ze de rentetarieven te vroeg verlagen, zouden ze echter een hogere en plakkerige inflatie kunnen riskeren naast een zwakke economische groei – bekend als stagflatie – wat het ergste van beide werelden zou zijn. ”
Zelfs als de Fed de rentetarieven in de wacht houdt, hebben de toon en de berichten waarschijnlijk een enorme impact op de markten. Elk gesprek over risico’s of onzekerheid maakt beleggers altijd bang en veroorzaakt een kettingreactie in de economie. Geen wonder dat er een brede bezorgdheid is over werk, belastingen, prijzen, sociale programma’s en zo ongeveer al het andere dat onze financiële middelen van bestaan beïnvloedt.
Hoe beïnvloeden renteverschillen uw financiën?
Stel je een situatie voor waarin de financiële instellingen en banken een orkest vormen en de Fed de dirigent is, die de markten leidt en de geldhoeveelheid controleert. Hoewel de Fed niet direct het percentage beheerst dat we op onze creditcards en hypotheken verschuldigd zijn, heeft het beleid een domino -effect op de dagelijkse consument.
Rente is de kosten die u betaalt om geld te lenen, of dat nu via een lening of een creditcard is. Wanneer de centrale bank “maestro” de rentetarieven verhoogt, volgen veel banken de neiging om te volgen. Dit kan de schuld maken die we duurder dragen (een creditcard APR van 22% versus 17%), maar het kan ook leiden tot hogere besparingsopbrengsten (een APY van 5% versus 2%).
Wanneer de Fed de tarieven verlaagt, hebben banken de neiging om ook hun rentetarieven te verlagen. Goedkopere leenkosten moedigen investeringen aan en maken de uitbetaling van schulden iets minder omslachtig, maar we zullen niet zo hoog worden op een rendement op onze spaargeld.
Uiteindelijk beïnvloeden de beslissingen van de Fed over rentetarieven hoeveel we verdienen met onze spaarrekeningen, hoeveel we verschuldigd zijn voor het dragen van schulden en of we ons een maandelijkse hypotheekbetaling kunnen veroorloven. Dit is wat een tariefpauze betekent voor creditcard -APR’s, hypotheekrente en spaartarieven.
🏦 spaarprijzen
De spaarprijzen zijn variabel en bewegen in Lockstep met het federale fondsenpercentage, zodat uw jaarlijkse percentage -rendement kan dalen na meer tariefverlagingen later dit jaar. Hoewel elke bank verschillende tarieven bepaalt, zien we misschien geen significante daling van de tarieven voor spaarrekeningen met een hoge opbrengst of certificaten van deposito’s, althans voorlopig. Dat geeft spaarders meer tijd om hun inkomsten te maximaliseren door een hoge CD -snelheid te vergrendelen of te profiteren van hoge spaargeld terwijl ze er nog steeds in de buurt zijn.
– Kelly Ernst, CNET Money Editor
🏦 Creditcard APR’s
Het vasthouden van de federale fondsen stabiel kan ertoe leiden dat creditcarduitgevers het jaarlijkse percentage op uw uitstaande saldo elke maand handhaven. Sommige creditcard -APR’s kwamen enigszins naar beneden nadat de tariefverlagingen van de Fed vorig jaar zijn verlagen, maar ze zijn nog steeds erg hoog. Elke emittent heeft echter verschillende regels over het veranderen van APR’s. Om te voorkomen dat je schulden met een hoge rente verzamelen, probeer je je saldo volledig af te betalen of op zijn minst meer te verdienen dan de minimale betaling elke maand.
– Tiffany Connors, CNET Money Editor
🏦 Hypotheekrente
De beslissingen van de Fed beïnvloeden de algemene leenkosten en financiële voorwaarden, die op hun beurt de woningmarkt en woningkrediettarieven beïnvloeden, hoewel het geen één-op-één relatie is. Zelfs wanneer de Fed rentetarieven stabiel houdt, kunnen hypotheekrente fluctueren als reactie op nieuwe economische gegevens, die van invloed zijn op de obligatiemarkt en de opbrengsten van de langetermijnfinanciering. Het zou een aanzienlijke economische neergang vergen, een langdurige daling van de treasury -opbrengsten en een reeks tariefverlagingen voor de hypotheekrente die aanzienlijk daalt.
– Katherine Watt, CNET Money Housing Reporter
