Danny McBride sluit zijn nieuwste hoofdstuk

De finale van de 4 mei -serie van HBO’s De rechtvaardige edelstenen markeerde het einde van een grootse experiment voor zijn maker en ster. Moe van de whiplash die gepaard ging met het fotograferen van zijn vorige serie Oostelijk en neer En Vice -principals Terug East verhuisden Danny McBride en zijn vrouw formeel naar Charleston, South Carolina, met hun twee zonen in 2017. Dat is waar hij schreef, filmde en beëindigde zijn einde van de postproductie op alle vier seizoenen van de Megachurch -komedie.

“Niemand zou ons ooit in de stad laten schieten”, zegt McBride over Los Angeles. “We kregen altijd nauwelijks toestemming om dingen te doen. En we moesten de kortingen vinden. Het kwam op het punt waarop het was: ‘Waarom wonen we in LA gewoon om in een schrijverskamer te werken?’ ”

Als Californische productietanks is het moeilijk om niet naar de beweging van McBride te kijken, net als zijn tijd. De acteur en showrunner, die Moonlights als scenarioschrijver van een functie, heeft een creatieve gemeenschap in zijn havenstad van slechts 150.000 gecultiveerd die klaar is om te werken aan elk project dat hij vervolgens verkoopt. McBride zoemt vanuit zijn huis in en slaat Cats Chacho en Dr. Ned Biscuits weg over waarom hij ervoor koos om te eindigen Edelstenen Toen hij dat deed, zijn zijn verhelderende lessen van het werken met Jason Blum en waarom hij denkt dat theaters, geen films, het grootste probleem van de industrie zijn.

Wat zijn de voor- en nadelen van het epicentrum van het bedrijf zeven jaar?

Ik kwam niet met veel ideeën in LA die ik in de auto zou stappen en gewoon de hele tijd boos is – mensen snijden me af, het duurt een uur om ergens te komen. Toen ik terug naar het zuiden zou gaan, zou ik deze autoritten maken en mijn hele mindset was anders. Het is toegestaan ​​voor zoveel creatief denken. Mijn zorg was dat ik niemand zou hebben om over films te praten, maar veel van mijn medewerkers zijn hier ook verhuisd.

Vind je niet dat mensen overal over de entertainmentindustrie willen praten?

Helemaal. Met Land van de verlorenenWill Ferrell en ik deden pers, omdat we een beetje wisten dat de openingsbox -kantoor er slecht uitzag. Will zei: “Probeer gewoon van het weekend te genieten en niet op de cijfers te letten.” Ik ging naar Virginia om rond te hangen met mijn vrienden en af ​​te stemmen. En we zitten in een backwoods -bar in het midden van nergens en deze twee kerels komen naar me toe als: “Whew, man, jullie laten je verdomde kont dit weekend schoppen!” Dat was een eye-opener.

Edelstenen Was het eerste project dat je in Charleston hebt gefilmd nadat je daar was verhuisd. Hoe is uw relatie met de stad veranderd?

Toen ik een kind was dat opgroeide in Spotsylvania, Virginia, leek de filmindustrie zo ver weg. Vroeger ging ik met mijn ouders om de kabelrekening te betalen omdat ik het gevoel had dat dat misschien op de een of andere manier verbonden was met Hollywood. Om zoiets hier te brengen, om mensen te zien die nooit ambities hebben gehad om betrokken te zijn bij film, is het een van de dingen waar ik het meest van heb gehouden.

Men zou dat kunnen zeggen Edelstenen Caps Een trilogie van jou die een bepaald type man voor HBO lampoont. Zie je het zo?

Er is een gevoel met deze jongens die ik heb gespeeld, dat ze vasthouden aan deze oude, traditionele ideeën over mannelijkheid en geloven dat ze iets verschuldigd zijn. Ik daag die concepten graag uit.

Adam McKay heeft je rollen ooit op deze manier beschreven: “Danny weet dat hij eraf komt als een man die, als je hem afsneed op de parkeerplaats van een Sam’s Club, je auto zou stellen terwijl je daar bent aan het winkelen.”

Ik neem het aan! Als dat is hoe McKay me waarneemt, dan is hij goed. En ik zal zijn auto combineren. (Lacht.) Kijk, ik vind dat leuk. Als ik een bepaald type persoon kan portretteren, wees dan de kont van de grap, misschien is dat een essentieel onderdeel van mijn komedie.

De oom van je vrouw is Cheech Marin. Heb je al vroeg advies gekregen?

Mijn vrouw [Gia Ruiz] En ik begon te daten in 2002. Ik was naar een paar familie -dankzegging, Easters en gezien Cheech, maar was te geïntimideerd om iets te zeggen. Toen kwam het op het punt dat ik ook stoner -films maak. Ik heb het vertrouwen om met Cheech te praten! En ik herinner me dat hij me vertelde: “Comedians krijgen meestal ongeveer zeven films. Zodra iedereen je bewegingen kent, zijn ze klaar voor de volgende man.”

En dat resoneerde?

Ik denk dat ik op dat moment op film vijf was. Dus ik had zoiets van: “Ik kan dit beter uitzoeken.” ((Lacht.) Het is waar en heeft niets met talent te maken. Het publiek kan alleen zo lang iets leuk vinden, dus het doel zou niet moeten zijn om altijd hun aandacht te hebben. Maar als je het moment hebt, geef ze dan waar je voor bent. Dus ik zorgde ervoor dat ik niet gewoon zou verschijnen als een beetje personage in 30 films.

Wonen buiten de bubbel van La-New York, wat denk je dat Hollywood fout is over de films die het kiest om te maken?

In sommige opzicht gaat het niet om het vinden van wat het publiek wil zien. Het gaat erom herstellen waarom het belangrijk is om naar films te gaan in de eerste plaats. In LA of New York heb je nog steeds deze badass-bioscopen met ultramoderne geluid en schermen. Ik koop hier een kaartje naar een theater en het voelt alsof je in een halverwege huis bent. Er zullen films zijn waar ik naar binnen ga, kijk op welk scherm het is en loop meteen uit omdat ik weet dat de spreker neuriet of er een geur zit.

Ik heb dit ervaren.

In deze steden in de voorsteden bouwden ze al deze grote 16-screen megaplexen in de late jaren negentig, en nu voelen die plaatsen als relikwieën van een vervlogen tijdperk. Er spelen zes films daarin. Het voelt alsof je in de val van Rome bent. Zelfs als wat Hollywood maakt goed is, is het moeilijk om mensen te overtuigen om het niet in het comfort van hun huis en hun enorme tv -set te bekijken wanneer ze al dit geld kunnen uitgeven voor 30 minuten commercials en de projectionist om te vergeten de lichten uit te schakelen.

Je hebt gewerkt aan updates van de Halloween En Uitdagen franchises. Wat heb je geleerd door te spelen met IP met hoge inzet?

Werken met Jason Blum was eye-opening. We zouden vergaderingen met Universal en zijn team hebben, zouden zeggen: “Wat zou je moeten zien in een trailer om deze film te helpen verkopen?” Dan zouden we zien of we die momenten op een organische manier konden opnemen. Het was altijd zo achterwaarts voor mij geweest, waar we iets zouden maken en marketing is als: “We weten niet hoe we deze film moeten verkopen.” Dat gesprek van tevoren kan je veel hoofdpijn besparen en je misschien helpen definiëren wat de film is.

In 2018 bezocht Kanye West je beroemd in Charleston met een idee voor jou om hem in een biopic af te beelden. Is er een naschrift voor dat verhaal?

Nadat hij was vertrokken, stuurde ik hem een ​​sms, alleen een: “Heel erg bedankt dat je naar beneden komt. Ik zal mijn hoofd hierop zetten, kijk of ik iets kan bedenken.” Hij schreef terug en zei dat hij een geweldige tijd had en dat hij zich die dag voor altijd zal herinneren. En dat was de laatste keer dat we spraken.

OK, nu voor die finale. De Edelstenen Personages hadden de neiging om constant terug te vallen in slechte gewoonten. Maar je liet ze allemaal wat legitieme groei hebben getoond. Was dat belangrijk voor jou?

Elk seizoen hebben deze personages een beetje groei. Je neemt aan dat ze op de goede weg zijn en dat je het volgende seizoen terugkomt, maar dan zijn ze in andere ego -vallen gevallen. Voor mij is groei belangrijk. Er is een formule voor een komedie waar mensen niet iets anders willen. Ze willen gewoon elke aflevering hetzelfde omdat het geruststellend is. En ik waardeer dat soort komedie, maar voor mij was dit meer verhaalgedreven. Als de personages precies op dezelfde plaats waren waar ze waren toen de show begon, zou het niet voelen alsof we op reis waren gegaan. Er moest groei zijn. En dat is een deel van de reden waarom ik denk dat het een goed moment is om het ook af te pakken. Je wilt geen lessen blijven geven en dan vergeten ze ze meteen. Het schakelt uw vermogen uit om een ​​soort echte catharsis te landen.

Welk personage van de acteur ga je het meest missen?

Allemaal, maar ik hou van schrijven voor Keefe (Tony Cavalero). Ik hou van schrijven voor baby Billy (Walton Goggins). Iedereen is zo leuk. Oostelijk was zo’n enkele show. Alle focus lag rond Kenny. We moeten spelen met de Buddy Dynamic op VPS. Het is zo leuk geweest, heb zoveel personages. Ik ben een vader en ik ben een echtgenoot – dus om sommige van die onzekerheden en de dingen die ik in mijn leven tegenkom te verkennen of heb getuige … het was een geweldige uitlaatklep.

Hoe oud zijn je kinderen en wat hebben ze in je werk gezien?

Mijn zoon is 13 en mijn dochter is 10. Ze hebben gezien Kung Fu Panda, Angry Birds, Land of the Losten eerlijk gezegd, allemaal Edelstenen. Echt, ze hebben. Ik zal proberen ze niet te laten zien, maar ze kijken altijd. Ze vinden het leuk! En mijn dochter lijkt eigenlijk veel op Judy (Edi Patterson), dus misschien waardeert ze het zien ervan.

Over EDI gesproken, je ontwikkelde een tv -serie op basis van Grady Hendrix’s The Southern Book Club’s Guide to Saying Vampires. Wat is het laatste daar?

We hebben er niet veel momentum op gekregen. Zelfs bij HBO is het moeilijk om een ​​showsemble van 30 minuten te maken dat genres combineert. Echt moeilijk. Ik hou van dat eigendom en zou er graag iets mee doen, maar ik weet het niet. We hebben er een tijdje aan gewerkt en we kregen niet de reactie op die we wilden. Het is nu een beetje zwevend.

Het is eigenlijk Wanhopige huisvrouwen ontmoeting Echt bloed in Charleston. Lijkt niet een zware verkoop.

Ja, het is allemaal hier. Voor mij is het een no-brainer. Ik heb het gevoel dat HBO dat nu gewoon Greenlight zou willen gaan. We hadden meteen moeten verhuizen naar het neerschieten van de piloot nadat we hadden ingepakt Edelstenen. Misschien is het gewoon niet wat ze nu zoeken.

Ok, voordat we afscheid nemen van EdelstenenWalton Goggins werd in deze show veel wild materiaal gegooid. Heeft hij ooit nee tegen iets gezegd?

Weet je wat? Hij deed het niet. Ik denk dat ik op dit punt zijn vertrouwen heb verdiend, dus hij was altijd [in]. En ik denk dat hoe meer Walton digitale penis kan tonen, hoe beter.

Een versie van dit verhaal verschijnt in het nummer van 6 mei van het Hollywood Reporter Magazine. Klik hier om u te abonneren.