Procureur -generaal Pam Bondi zei vrijdag dat de federale autoriteiten opnieuw de telefoongegevens van verslaggevers kunnen zoeken en hun getuigenis in lekonderzoek kunnen dwingen, het omkeren van een beleid van Biden -administratie om de journalistiek te beschermen tegen opdringerige inspanningen om lekers te identificeren en te vervolgen.
Een memo van het interne ministerie van Justitie van mevrouw Bondi zei dat de wijziging nodig was om “geclassificeerde, bevoorrechte en andere gevoelige informatie” te beschermen – een veel bredere set van overheidsgeheimen dan wordt beschermd door het Wetboek van Strafrecht, die zich primair richt op het illegaal maken van geclassificeerde informatie.
Van zijn eerste dagen in het Witte Huis in 2017, heeft president Trump bitter geklaagd over allerlei soorten lekken. Hij is ook de enige president die geconfronteerd is met een strafrechtelijke aanklacht wegens vermeende mishandeling van geclassificeerde informatie nadat hij het Witte Huis verliet, in een zaak die uiteindelijk werd afgewezen.
Gezien de confronterende benadering van de heer Trump van de pers, hebben de voorstanders van het eerste amendement al lang verwacht dat zijn administratie de bescherming van Biden-tijdperk voor journalisten zal herroepen. Maar de vage frasering van het nieuwe memo leek soms meer te vragen dan alleen het herstellen van het beleid van het verleden.
De Bondi -memo zei dat federale officieren van justitie “procedurele bescherming zullen blijven gebruiken om het gebruik van verplicht juridisch proces te beperken om informatie te verkrijgen uit of gegevens van leden van de nieuwsmedia.” In het verleden omvatten dergelijke beschermingen het vereisen van goedkeuringen op senior-niveau ministerie van Justitie voordat ze gerechtelijke bevelen vragen voor dergelijke informatie. De memo heeft de bescherming niet beschreven.
Het ministerie van Justitie, mevrouw Bondi, schreef, “zal geen ongeoorloofde openbaarmakingen tolereren die het beleid van president Trump ondermijnt, overheidsinstanties slachtoffer maakt en het Amerikaanse volk schade toebrengt.” Zelfs als de Trump -administratie lekonderzoeken zou volgen die verder gaan dan de traditionele ambit van geclassificeerde informatie om een bevel te krijgen, zouden officieren van justitie nog steeds rechters moeten overtuigen dat er een misdrijf zou kunnen zijn gepleegd.
Bruce D. Brown, de president van het Replement Group Reporters Committee for Freedom of the Press, zei dat enkele van de belangrijkste rapportage in de Amerikaanse geschiedenis afkomstig was van verslaggevers met behulp van vertrouwelijke bronnen.
“Sterke bescherming voor journalisten dient het Amerikaanse publiek door de vrije informatiestroom te beschermen,” zei hij.
Het ministerie van Justitie is meestal weggenomen van het vervolgen van journalisten omdat ze alleen geclassificeerde informatie bezitten. Wanneer officieren van justitie de gegevens van verslaggevers hebben gezocht, is het bijna altijd deel uit geweest van een poging om de persoon te identificeren en te vervolgen die de verslaggevers de informatie heeft gegeven. Maar het belangrijkste strafrechtelijke statuut dat dergelijke zaken regeert, dateert uit de Eerste Wereldoorlog en is in grote lijnen geformuleerd.
De Bondi -memo zegt dat ambtenaren van het ministerie van Justitie, bij het beslissen of ze gerechtelijke bevelen gebruiken die op journalisten zijn gericht, zullen overwegen of er “redelijke gronden zijn om te geloven dat er een misdrijf is opgetreden en de gezochte informatie essentieel is voor een succesvolle vervolging”, en of officieren van justitie alle andere redelijke pogingen hebben gedaan om de informatie te krijgen.
Officieren van justitie moeten ook overwegen of “afwezig een bedreiging voor de nationale veiligheid, de integriteit van het onderzoek of lichamelijke schade”, de regering heeft onderhandelingen met de betreffende journalist gevolgd.
