Dat is waar Desi voor was ontworpen: nemen precieze metingen van de schijnbare grootte van deze bubbels (zowel dichtbij als ver) door de afstanden te bepalen tot sterrenstelsels en quasars gedurende 11 miljard jaar. Die gegevens kunnen vervolgens in brokken worden gesneden om te bepalen hoe snel het universum op elk tijdstip in het verleden uitbreidde, hoe beter om te modelleren hoe donkere energie die expansie beïnvloedde.
Een opwaartse trend
De resultaten van vorig jaar waren gebaseerd op de analyse van de gegevens van een volledig jaar dat uit zeven verschillende plakjes kosmische tijd is genomen en omvatten 450.000 quasars, de grootste ooit verzameld, met een recordprecisie van het meest verre tijdvak (tussen 8 tot 11 miljard jaar terug) van 0,82 procent. Hoewel er een basisovereenkomst was met het Lamba CDM-model, toen die eerstejaarsresultaten werden gecombineerd met gegevens uit andere studies (waarbij de kosmische microgolfachtergrondstraling en type IA supernovae betrokken waren), kwamen enkele subtiele verschillen op.
In wezen suggereerden die verschillen dat de donkere energie zwakker zou worden. In termen van vertrouwen bedroegen de resultaten een niveau van 2,6 sigma voor de gegevens van de DESI gecombineerd met CMB-gegevenssets. Bij het toevoegen van de Supernovae-gegevens groeiden die cijfers tot 2,5 sigma-, 3,5-sigma- of 3,9-sigma-niveaus, afhankelijk van welke specifieke supernova-gegevensset werd gebruikt.
Het is belangrijk om de DESI-gegevens te combineren met andere onafhankelijke metingen omdat “we consistentie willen”, zei Desi Co-Spokeper Will Percival van de Universiteit van Waterloo. “Alle verschillende experimenten zouden ons hetzelfde antwoord moeten geven op hoeveel materie er in het universum is, hoe snel het universum zich uitbreidt. Het is niet goed als alle experimenten het eens zijn met het Lambda-CDM-model, maar dan je verschillende parameters Basiseigenschappen van dat model. ”
Deze laatste resultaten bestrijken de eerste drie jaar van verzamelde gegevens, die bijna 15 miljoen sterrenstelsels en quasars omvatten. Nogmaals, de DESI -gegevens alleen waren consistent met Lambda CDM, dwz de donkere energie is constant. En nogmaals, in combinatie met andere datasets – van CMB-, supernovae- en zwakke zwaartekrachtlensingstudies – ontstonden de krachtige hints dat donkere energie in de loop van de tijd zou kunnen veranderen. Het betrouwbaarheidsniveau varieert van 2,8 tot 4,2 sigma, afhankelijk van de combinatie van datasets-alleen verlegen voor de drempel van vijf sigma.
Dit kan de gemiddelde burger als een incrementele vooruitgang raken, maar de realiteit is ingewikkelder. “De DESI -gegevens zelf zijn niet incrementeel”, zegt Percival. “We hebben nu drie jaar aan gegevens in plaats van een jaar van gegevens. Dat is aanzienlijk, niet alleen vanwege een toegenomen gebied, maar omdat we de overlapping hebben verhoogd. De manier waarop we het onderzoek doen, is dat we platen aan de hemel bouwen, en na drie jaar in plaats van een jaar van operaties hebben we veel meer van die overlappen. Metingen zelf zijn een stuk beter.
