Op een stuk land aan de rivier de Ottawa, nabij de grens van Quebec-Ontario, wijst Katherine Massam naar een teken waarschuwing van een pijpleiding onder “hoge druk”.
Onder haar voeten loopt Enbridge Line 9B, die olie van Alberta naar Raffinaderies van Montreal transporteert.
De voorgestelde Energy East Pipeline moest ook in de buurt passeren, maar het project werd verlaten in 2017, na jaren van vertragingen en oppositie van milieuactivisten zoals Massam.
Een moeder van twee, Massam maakt zich zorgen over de mogelijkheid van pijpleidinglek en het effect ervan op lokaal drinkwater. Ze maakt zich ook zorgen over hoe een ander project het voor Canada moeilijker zou maken om zijn klimaatdoelen te bereiken.
“Een pijpleiding mors zou een ramp zijn,” zei ze. Massam woont in Très-Saint-Rédempteur, Que., Een klein dorp bezaaid met landbouwgrond ten westen van Montreal. Ze zei dat oppositie snel zou mobiliseren als een ander pijplijnproject zou worden voorgesteld.
“Ik denk dat het niet veel zou kosten om het weer wakker te maken,” zei Massam over de anti-pipeline beweging. Hoewel verzet zoals die van haar in het verleden projecten heeft geholpen, kunnen politieke winden veranderen.
De tarieven en bedreigingen van de Amerikaanse president Donald Trump voor de Canadese soevereiniteit hebben nieuw leven in gesprek over nationale energieprojecten gepresenteerd – ook in Quebec.
In een federale verkiezing waar het nationale gesprek zich zo sterk heeft gericht op de economie en de soevereiniteit, zeggen sommige jongere kiezers dat ze zich genegeerd voelen met zo weinig aandacht voor kwesties als klimaat.
Veranderingen in Quebec
De regering van Quebec geeft nu een nieuwe openheid aan voor projecten zoals Energy East, die meer dan een miljoen vaten olie per dag van Alberta en Saskatchewan in het hele land naar Saint John, NB zou hebben vervoerd
Premier François Legault, die niet lang geleden Alberta Oil “Dirty Energy” noemde, zei vorige maand Quebec overwegen voorstellen – als ze “sociale aanvaardbaarheid” hebben.
Een recente peiling suggereert dat meer Quebecers nu het idee ondersteunen, hoewel een meerderheid tegenblijft.
De provincie heeft gezegd dat het openstaat voor een aardgasleiding naar de regio Saguenay, ten noorden van Quebec City, waar het vloeibaar zou worden en naar het buitenland zou worden verzonden. Dat project werd in 2021 geschrapt vanwege milieuproblemen en sterke openbare oppositie.
Conservatieve leider Pierre Poilievre heeft dergelijke projecten centraal in zijn campagne nieuw leven ingeblazen. Hij wil een “energie -gang” maken om olie naar Saint John te verplaatsen en een LNG -terminal in Saguenay te bouwen.
Hij beloofde ook Bill C-69 in te trekken-de Federal Impact Assessment Act-waarmee toezichthouders kunnen worden overwogen om milieu- en sociale effecten van projecten te overwegen.
Liberale leider Mark Carney heeft gezegd dat hij open staat voor pijpleidingen. Carney zei deze week dat hij wil dat Quebec Alberta Oil gebruikt in plaats van Amerikaanse import – maar alleen “met de steun van First Nations” en “alle provincies, duidelijk inclusief Quebec.”
Francis Verreault-Paul, nieuwe chef van de Assembly of First Nations Quebec-Labrador, zei in een verklaring dat “elke ontwikkeling die” op voorouderlijke gebieden “moet houden, rekening moet houden met de principes van overleg.”
“Deze beslissing vereist dat consultatieprocessen rekening houden met de kennis van First Nations die getroffen zijn door dergelijke projecten,” zei hij.
Zelfs de NDP heeft de deur niet volledig gesloten voor pijpleidingen, hoewel die partij en de greens meer aandacht schenken aan het idee van een oost-west elektriciteitsnet.
De blok Québécois, onder leiding van Yves-François Blanchet, heeft tegen nieuwe pijpleidingen een centraal campagneboodschap verzet.
“Het zou niets bieden aan de Quebec -economie,” hij gezegdtoevoegend dat er geen echt project wordt voorgesteld.
De zaak voor een veilige levering
Zoals het er nu uitziet, zijn pijpleidingen die Canadese olie en gas dragen gericht op de VS – met uitzondering van de Trans Mountain Pipeline, die door BC loopt
Als de olieprijzen stijgen en de toegang van de VS wordt beperkt door tarieven, zou een project als Energy East weer levensvatbaar kunnen worden, zei Andrew Leach, een energie- en milieu -econoom en professor aan de Universiteit van Alberta.
“Dan denk ik dat de pijplijn de kans zou krijgen om terug te komen,” vertelde Leach aan CBC’s Voorbrander.
Sonya Savage, een voormalige minister van Energie en Milieu van Alberta en Pipeline, inclusief met Enbridge, zei dat deze projecten het nationale belang dienen.
Ze waarschuwde dat de toevoerroute van Enbridge, die loopt door de VSis kwetsbaar om afgesneden te worden.
“Dat is iets waarvan ik denk dat het verwoestend zou zijn voor zowel Ontario als Quebec als dat ooit is gebeurd,” zei Savage, die Poilievre steunt.
“Er is een nationaal belang om veilig aanbod, Canadese aanbod, aan die raffinaderijen te krijgen – en het gaat politiek leiderschap aannemen.”
Het hoofd van de Kamer van Koophandel van Montreal, die een decennium geleden Energy East steunde, zei ook dat Quebec en de rest van Canada zouden profiteren van een grotere samenwerking op het gebied van energie.
“We hebben geen nationale energiestrategie en we weten nu dat we er een nodig hebben”, zei president Michel LeBlanc, hoewel hij niet meer een nieuwe pijplijn steunde.
Dat, zei hij, zou afhangen van de impact ervan op de economie en het milieu van Quebec. “De vraag is: ‘OK, hoe zorgen we ervoor dat we voor de omgeving zorgen, maar we worden niet gecontroleerd door de Amerikanen en hun eigen beleid?’
Een ‘Mirage’ zeggen milieuactivisten
Milieuactivisten in Quebec zeggen dat ze het niet laten gebeuren zonder een gevecht. Meer dan 100 maatschappelijke groepen mede ondertekend een brief het beschrijven van de poging tot heropleving van projecten zoals een politieke “Mirage” gezien de noodzaak om over te stappen naar hernieuwbare energie.
Het International Energy Agency heeft verklaard dat om ernstige klimaateffecten te voorkomen, de wereld tegen 2050 moet werken aan de emissies van de netto nul, waaronder het stoppen van nieuwe olie- en gasprojecten op lange termijn.
Amy Janzwood, een universitair docent aan de McGill University die onderzoek doet naar de politiek van energieprojecten, merkte de dramatische politieke verschuiving op van die zorgen.
“Ik denk dat er veel opportunisme is geweest van industriële groepen en hun positionering hieromheen als een manier om te zeggen:” Als we maar geen klimaatbeleid hadden, toch? “
