Volgens de meeste maatregelen is het cv van Mark Carney gestapeld.
Hoofd van centrale banken voor twee G7 -landen. Investeringsbankier. Internationale expert op het gebied van klimaatfinanciering. Een diploma economie van Harvard University. Een master en een doctoraat in economie uit Oxford.
Hij heeft zelfs hockey op zijn lijst met prestaties, nadat hij tijdens zijn jaren daar als back -updoelman voor Harvard heeft gespeeld. Dat is een pluspunt voor een politicus in een land dat pas vorige week de tijd van het debat van een nationale leiders veranderde, dus het conflicteerde niet met een Montreal Canadiens -spel.
Maar het enige dat zijn cv mist, is ook misschien wel de grootste baan die hij ooit heeft gezocht: politicus.
Carney, die in maart 60 werd en nog nooit eerder gekozen kantoor heeft gehouden, heeft in een snel tempo veel moeten leren op het werk.
Hij trad toe tot de liberale leiderschapsrace medio januari, won deze op 9 maart in een aardverschuiving en werd premier op 14 maart. Tegen 23 maart was hij op het campagnespoor.
Carney’s allereerste algemene verkiezingen zijn geworden in een crashcursus in hoe campagne en tegelijkertijd een uitstekende minster zijn. Hij heeft ontelbare uren doorgebracht met dwalende onbekende winkelvloeren, herinnerend waar hij naar de camera’s moet zoeken en uitzoeken hoe ze niet ongemakkelijk moeten zijn bij het schudden van de handen met tientallen vreemden – zelfs als hij zich bezighoudt met een chaotisch Witte Huis dat de mondiale economie op de achtergrond op de achtergrond verhoogt.
Het blije deel is niet altijd gemakkelijk voor hem.
In een lawaaierige fabriek in Londen, Ont., Op 26 maart, terwijl hij een knop drukte om een machinedemonstratie te starten, grapte Carney dat “niets van dit zou zijn gebeurd” als hij er niet was geweest om erop te drukken.
Later op de dag in Kitchener, Ont., Was hij graag zijn nieuwe talent met Unifor -president Lana Payne: “Heb je me eerder op de knop zien drukken?”
Carney heeft tientallen jaren ervaring met het lezen van marktthee-bladeren in kantooromgevingen met geknoopte pakken en rijke wonkers.
Tijdens een rondleiding door een mariene faciliteit in Dartmouth, NS, maakte Carney grapjes met lokale ambtenaren op een gegeven moment dat zijn campagnepersoneel hem blijft vertellen geen banden met evenementen te dragen.
Ontvang dagelijks nationaal nieuws
Haal het topnieuws van de dag, politieke, economische en actuele krantenkoppen, op uw inbox opgeleverd eenmaal per dag in uw inbox.
“Ze vertellen me altijd dat ik me moet aankleden. Ze doen altijd mijn stropdas af,” zei hij.
Hoewel hij op zijn gemak lijkt in de aanwezigheid van wereldleiders, kan hij zichzelf onzeker lijken op meer alledaagse gebeurtenissen.
Toen hij BC Premier David Eby ontmoette terwijl hij op 7 april campagne voerde in Victoria, wist hij niet waar hij zijn voeten moest planten terwijl hij enkele korte opmerkingen maakte.
Op de vraag of het leuker is om premier of een kandidaat te zijn in de populaire Franse talkshow “Tout Le Monde en Parle” op 13 april, zei Carney dat de twee banen anders zijn. In één rol heeft hij te maken met constante crises – iets dat hij gewend is als manager voor economisch beleid. Op het campagnespoor schudt hij veel handen en brengt hij veel tijd door bij campagnestopt met het kijken naar koeien.
Het vormt een schril contrast met zijn gepolijste voorganger, voormalig premier Justin Trudeau – de beroemde politicus die het liet zien alsof hij leefde om campagne te voeren en die duidelijk van grote menigten hield en selfies nam.
De vader van vier kinderen, Carney, is getrouwd met Diana Fox Carney, een consultant bij het Eurazia Group -bedrijf waar voormalig Trudeau -adviseur Gerald Butts werkt. Maar hij heeft zijn familie en het persoonlijke leven grotendeels uit de schijnwerpers gehouden, vooral in de media.
Fox Carney heeft de deur geknikt voor hem in de Ottawa die van Nepean rijdt, waar hij rent, en heeft hem op sommige rally’s geïntroduceerd. Maar Carney heeft meestal campagne gevoerd zonder zijn gezin als achtergrond.
Zijn belangrijkste rivaal, conservatieve leider Pierre Poilievre, heeft zijn vrouw Anaida tot een centrale vaste waarde van zijn campagne gemaakt en brengt zijn kinderen naar campagne -evenementen.
Het team van Carney beperkte ook zijn blootstelling aan nationale media tijdens zijn campagne voor het partijleiderschap-waardoor veel van zijn trainingswielen in de politiek, toen de inzet veel lager was, aan de internationale media.
Zijn gebrek aan ervaring is verschenen in bruuske beurzen met verslaggevers die hem uitdagen in scrums, en hij heeft verschillende voor de hand liggende fouten gemaakt terwijl hij in het openbaar wordt gesproken.
Tijdens een slapeloze premierreis naar het noorden net voordat hij de verkiezingen belde, heeft hij de naam van Nunavut’s premier PJ Akeeagok verkeerd uitgesproken en de naam van het Inuit Homeland, Inuit Nunangat, verminkt.
Op de derde dag van de campagne, op een stop in Musquodoboit Harbour, NS, heeft hij de liberale kandidaat van de ster Nathalie Provost verkeerd uitgesproken en vergat welke massale schietpartij ze overleefde. De blunder weergalmde snel in Quebec, maar Provost zelf haalde het af als een toevallige blunder die niet opnieuw zou gebeuren. Carney belde haar ook om zich onmiddellijk te verontschuldigen.
Geen van deze flubs bleek fataal. Geen van beide zijn oppositieaanvallen die hem proberen te binden aan het impopulaire Trudeau, of de verschillende gevallen wanneer hij op verslaggevers storte. Sinds hij de politiek betrekt, heeft hij genoten van een opleving in de peilingen en hoge gunstigeheden.
Abacus Data Pollster David Coletto wees erop dat, ironisch genoeg, veel van de aanslagen van de conservatieven op Carney zijnde rol bij zijn vroegere rol in het bedrijf Brookfield citeerden, ook zijn zakelijke ervaring presenteren.
“Het is bijna net als alles waarmee ze hem hebben geprobeerd, in sowieso in dit stadium, eigenlijk de redenen heeft versterkt waarom mensen zoals hij – dat hij ervaring heeft, dat hij deze expertise in economie heeft,” zei hij.
Terwijl Carney snel langs zijn verschillende verbale struikelblokken gaat, schijnen zijn trip-ups op de weg een licht op zijn ruwe randen als politicus-bijvoorbeeld de manier waarop hij soms zijn antwoorden op vragen onderbreekt met een onzekere “OK?” aan het einde.
In een Oekraïens café in New Westminster, BC, Carney – die in zijn leven aanzienlijke rijkdom heeft verzameld en is binnengekomen voor het niet bekendmaken van zijn financiële activa – grapte dat hij hoopte dat zijn creditcard zou werken toen hij het tegen een betalingsmachine tikte.
Op een ander punt vroeg hij het cafépersoneel achter de balie of hij hun handen kon schudden. Ze leken verward door de suggestie.
Carney kan ook snel een politiek lastige situatie ontwapenen.
Tijdens een stop in Gander, NL, op 24 maart, kwam een foto van Ivanka Trump op in een fotoboek dat hij aan het bekijken was met twee vrouwen die als inspiratie dienden voor de hitmusical Come From Away. Een van de vrouwen zei dat de dochter van de president op dit moment niet haar favoriete persoon is. Carney, met tv -camera’s die op zijn gezicht zijn getraind, bood aan dat Ivanka veel heeft gedaan voor vrouwenrechten.
Zijn vrienden zeggen dat er een keerzijde is aan die onverbloemde momenten: wanneer Carney spreekt over zijn waarden en visie voor het land, is dat allemaal authentiek hem.
“Mark is precies wat je ziet,” vertelde oude vriend John Premachuk tegen De Canadese pers bij Carney’s Nepean Campaign Office Opening. “Wat hij lijkt te zijn vanuit een waarden en echt perspectief is precies wat hij is.”
–Met bestanden van de Canadese pers ‘Dylan Robertson
