Papa vertrok in tranen nadat de vrouw hem verrast bij Baby Shower (exclusief)

Een moment van rustige tederheid stond centraal in een kamer vol pasteldecoraties en aanstaande vreugde bij de babydouche van een paar.

Temidden van het gelach en de opening van het geschenk, werd een witte doos van vrouw tot echtgenoot doorgegeven. Binnen, genesteld in zacht weefselpapier, was een teddybeer gemaakt van oude kleren.

Een golf van emotie stortte neer op Isaac Adame, de binnenkort te zijn vader, toen hij zich realiseerde dat het gevulde speelgoed samen werd genaaid met behulp van de jeans van zijn overleden moeder-een symbool van liefde, erfenis en genezing.

Lori Sharnick is op 17 -jarige leeftijd geboorte aan Isaac. Ze werd gediagnosticeerd met rabdomyosarcoom, een zeldzame kanker van het spierweefsel, en kreeg te horen dat het terminaal was op haar 30e verjaardag. Lori stierf op 28 april 2010, lang voordat haar zoon zijn bruid ontmoette, Angelica.

“Ik wilde mijn man verrassen met dit geschenk omdat ik wist hoeveel het voor hem zou betekenen om zijn moeder op een of andere manier op te nemen,” vertelt Angelica uitsluitend aan mensen. “Als het andersom was, weet ik dat ik mijn moeder in mijn babyshower zou missen en me verdrietig voel als ze er geen deel van uitmaakte.”

Mis nooit een verhaal-Meld u aan voor de gratis dagelijkse nieuwsbrief van People om op de hoogte te blijven van het beste van wat mensen te bieden hebben, van beroemdhedennieuws tot dwingende verhalen over menselijke interesse.

Angelica aarzelde niet om de aandacht van de baby naar haar man te verplaatsen en hem zoiets persoonlijks en onverwachts te schenken dat het de hele kamer tot tranen bracht. “Het voelde als het juiste moment om het aan hem te geven, terwijl de rest van onze geliefden allemaal bij ons in de kamer was”, zegt ze.

Het idee achter de teddybeer kwam voort uit een kapselafspraak. Een van de klanten van Angelica, die een naaister is, noemde het concept van geheugenberen – gevulde dieren genaaid uit gerecyclede kleding.

“Ik wist meteen dat ik hetzelfde wilde doen voor mijn man,” deelt ze. “Ik ging uiteindelijk door een winkel die ik vond op Etsy die gespecialiseerd was in het maken van beren uit de kleren van geliefden die zijn voorbijgegaan. Ik ontmoette de grootouders van mijn man om de jeans van hen te halen terwijl mijn man aan het werk was.”

Hoewel Angelica de moeder van Isaac nooit ontmoette, had ze een foto van Lori trots gezien die door haar motorfiets in een paar versleten jeans stond. “Toen mijn man de beer opende, wist hij precies welke jeans ze ook waren,” herinnert ze zich. “De denimblauwe kleur voelde ook goed omdat we een jongen hebben.”

Nadat Isaac het bericht op de teddybeer had gelezen, besefte hij de sentimentele waarde van het speelgoed. “Ik heb meteen ingegaan,” geeft hij toe. “Ik bracht haar as naar de babydouche om haar daar op die manier te hebben, maar het zien van deze beer en wetende dat onze baby iets van haar zal hebben om dicht bij hem te zijn … het was gewoon overweldigend.”

Isaac geeft toe dat hij vóór haar diagnose een rotsachtige relatie met zijn moeder heeft. Hij werd weggestuurd om bij zijn vader te wonen tijdens zijn vroege jaren.

“Mijn moeder worstelde om me te opvoeden … haar leven was niet gemakkelijk, en om helemaal eerlijk te zijn, haar om de beslissing te nemen om me in plaats daarvan bij mijn vader te laten blijven was waarschijnlijk het beste voor mij”, zegt hij.

Isaac hoorde op 5-jarige leeftijd dat de man die hem opvoedde niet zijn biologische vader was, die een jarenlange identiteitscrisis veroorzaakte. Alles verschoof echter toen zijn moeder de diagnose kanker kreeg. Met beperkte tijd werkten ze allebei om hun relatie opnieuw op te bouwen.

“Ze heeft haar tijd met mij opgeofferd voor de verbetering van mijn leven,” geeft hij toe. “Dat heeft me geleerd dat ik voor mijn kinderen ze altijd op de eerste plaats moet zetten, zelfs als dat betekent dat ik mijn eigen wensen en behoeften op de rugbrander wil zetten.”

De verwachte vader hoopt dat hij nooit dezelfde moeilijke keuzes hoeft te maken die zijn moeder heeft gedaan, maar altijd wil doen wat het beste is voor zijn zoon.

“Het overlijden van mijn moeder heeft me geleerd om het leven te koesteren omdat je nooit weet wanneer of hoe God je thuis zal noemen,” geeft Isaac toe. “Mijn moeder betekent alles voor mij, ze heeft invloed op elk deel van mijn leven. Ik wil zo volledig mogelijk leven.”

Isaac wordt dit jaar 29 – dezelfde leeftijd die zijn moeder was toen ze voor het eerst werd gediagnosticeerd. “Ik heb het gevoel dat dat niet genoeg tijd op deze aarde is met degenen van wie ik hou, dus elke dag voorbij is dit een zegen voor mij, en mijn moeder heeft me dat geleerd”, legt hij uit.

Terwijl de liefhebbers van de middelbare school zich voorbereiden om hun zoon te verwelkomen, heeft de teddybeer nu een speciale plaats in hun groeiende gezin.

“Ik ben blij dat onze zoon altijd iets zal hebben om zijn oma Lori te onthouden,” zegt Angelica. “Het zal lief zijn om te denken dat ze over hem waakt terwijl hij de beer vasthoudt, en ik hoop dat het hem het gevoel geeft dat hij met haar kan praten en een relatie met haar kan hebben, zelfs als ze hier niet fysiek is.”