Eerder deze maand dook Chatter op van degenen in de baan van president Donald Trump, wat wijst op Warner Bros. Discovery dat het de gunst zou kunnen begunstigen binnen de administratie door Donald Trump Jr. een jacht- of vissershow te geven.
Of dat al dan niet slechts een proefballon of een suggestie was, het type zachte vermogen in het spel is een van de belangrijkste troeven van Hollywood. Bekijk bijvoorbeeld de lucratieve Amazon -deal van Melania Trump, bijvoorbeeld als een manier waarop de gigantische bedrijven die studio’s bezitten nu invloed kunnen uitoefenen en indien nodig kunnen buigen voor politiek snelle doeleinden.
Dus toen Trump vorige week de belastingvrije status van de Harvard University bedreigde nadat de school de eisen van zijn administratie voor een reeks beleidsveranderingen had afgewezen, werd het duidelijk dat die zachte macht kon worden gebruikt als een ander wapen in zijn arsenaal om te krijgen wat hij wil uit de entertainment- en media-industrie.
Hollywood leunt op een netwerk van handelsgroepen en verenigingen die verschillende segmenten van het bedrijf vertegenwoordigen. Deze omvatten vakbonden, gilden en professionele organisaties die de belangen van haar leden bepleiten en promoten. Op de voorgrond: de Academy of Motion Picture and Arts and Sciences en de Recording Academy.
De organisatie achter de Oscars en het Academy Museum of Motion Pictures is belastingvrij als een 501 (c) (6), die handelsverenigingen behandelt. Het is niet immuun geweest voor de lopende periode van samentrekking in Hollywood, waardoor een deel van zijn personeelsbestand vorig jaar werd ontslagen als onderdeel van een grotere herstructurering. En hoewel het tv-beoordelingen zag voor de Academy Awards-uitzendstoot naar een post-pandemische high, suggereren de cijfers dat de inkomsten die verband houden met de Oscars kunnen vertragen, met echte onzekerheid over hoe de licentiekosten eruit zullen zien wanneer het ofwel een nieuwe uitzendingovereenkomst met Disney met Disney onderhandelt of het Award-programma elders zou nemen. Over het algemeen is de omzet daal, verergerd door het nivelleren van het Academy Museum na een hete start.
De academie die zijn belastingvrije status verliest, kost het op de lange termijn tientallen miljoenen. Als het vorig jaar werd ingetrokken, zou de groep belasting moeten betalen op inkomsten ($ 15,3 miljoen in 2024) en kapitaalwinsten ($ 66,7 miljoen in 2024). Misschien nog belangrijker, de ontbinding van die status zou ook leiden tot een daling van donaties, omdat ze niet langer belastingdedigbaar zouden zijn.
De botsing van Trump met Harvard is de laatste wending in zijn ingrijpende bod om de ideologie van “wakker” in de overheid, de particuliere sector en de academische wereld te zuiveren. De entertainmentindustrie is ook het doelwit, met bedrijven in Hollywood die diversiteit, billijkheid en inclusieprogramma’s terugdraaien in het kader van de positie van de administratie dat zij de wetten van de burgerrechten overtreden. Conservatieven hebben problemen met wat zij beschouwen als een bepaald publiek beschouwen door bepaalde verhalen te bevorderen die rechte blanke mannen uitsluiten en hun standpunten onderdrukken.
Leden van de Academie hebben kritiek gehad op die lijn van kritiek. In 2017 knikte Warren Beatty er naartoe in zijn presentatie van de beste foto -genomineerden, waarmee hij opmerkte dat die films, waarvan Barry Jenkins ‘ Maanlicht Uitkwam als de winnaar: “Laat ons de toenemende diversiteit in onze gemeenschap zien, en ons respect voor diversiteit en vrijheid over de hele wereld.”
Als Trump de federale wetten doet die hem verbiedt de Internal Revenue Service op te zetten om belastingonderzoeken uit te voeren gericht op specifieke groepen, zou het zijn cirkel kunnen aanmoedigen om hetzelfde te doen met handelsgroepen en non -profitorganisaties in de entertainmentsector.
“Ze zouden graag een voorbeeld maken van Hollywood”, zegt Edward McCaffery, professor belastingbeleid aan de USC Gould School of Law. “Als je Trump en zijn acolieten een tool geeft, gaan ze het gebruiken.”
In tegenstelling tot goede doelen mogen de film- en opnamecademies zich bezighouden met politiek als een 501 (c) (6), maar het kan niet het grootste deel van hun werk zijn. Volgens de belastingwetgeving die vrijstellingen regelt, wordt politieke activiteit exclusief gedefinieerd als ondersteunende en tegengestelde kandidaten voor een openbaar ambt. Juridische experts merken op dat het een verliezende voorstel zou zijn voor de overheid om te beweren dat de handelsgroepen, die geen goedkeuring maken, niet vooral gericht zijn op hun doelstellingen om de waardering van films en muziek te bevorderen.
“Ik hoor ze niet rondgaan en zeggen dat deze kandidaat beter is dan een andere. Dat is alles wat telt”, zegt Rose Chan Loui, die gespecialiseerd is in lesgeven over non -profitorganisaties aan de UCLA School of Law. “Ik zie dat niet leiden tot de intrekking van hun belastingvrije status.”
Mogelijke schendingen van de burgerrechtenwetgeving zullen de wildcard zijn. In 1970 heeft de IRS een beleid geïmplementeerd om een belastingvrije status te besturen voor particuliere scholen die zich bezighouden met raciale discriminatie. En het Hooggerechtshof heeft jaren later het besluit van het agentschap gehandhaafd om de status van Bob Jones te ontdoen, omdat belastingvrije instellingen “een openbaar doel moeten dienen en niet in strijd zijn met het gevestigd openbaar beleid.”
Deze administratie heeft gesuggereerd dat DEI -programma’s illegaal rechtstreeks discrimineren tegen rechte blanke mannen. Dat kan de basis vormen voor het strippen van de film en het opnemen van academies van hun belastingvrije statussen. In tegenstelling tot entertainmentreuzen die hebben voldaan aan de positie van de regering over de kwestie door het diversiteitsbeleid terug te rollen, lijken ze meestal initiatieven en doelen te hebben gehandhaafd die onder die paraplu vallen.
Een voorbeeld: de filmacademie onderhoudt normen die genomineerde films vereisen om te voldoen aan specifieke niveaus van diversiteit, die bepaalde raciale en etnische groepen expliciet vermeldt.
De opnamacademie blijft ook toegewijd aan het bevorderen van DEI -initiatieven. Vorig jaar lanceerde het het Dream (Diversity Reimagined by Enging All Music Makers) Network, dat het werk van makers uit groepen zoals het Black Music Collective, Indigenous Peoples Network en Academy Proud, onder andere belicht.
“Er is een wet die zegt dat een belastingvrije organisatie geen openbaar beleid kan schenden”, zegt Chan Loui. “Maar veel beoefenaars zouden zeggen dat de interpretatie van deze administratie het geen beleid maakt.”
De rechtbanken zullen beslissen, hoewel het antwoord niet zo duidelijk is als het lijkt. Diversiteitsprogramma’s waarvoor bedrijven aanvragers van bepaalde raciale of etnische groepen moeten inhuren, zijn al jaren wettelijk zwak, maar vooral omdat het Hooggerechtshof bevestigende actie in een uitspraak uit 2023 heeft gesloten die racebewuste DEI-initiatieven in de particuliere sector impliceerde. Er is een reden waarom verschillende van dit beleid niet langer expliciet ras vermeldt, vaak met behulp van placeholders van de lijnen zoals ‘ondervertegenwoordigd’, ‘achtergebleven’ of ‘unieke perspectieven’.
Een ander mogelijk doelwit: non -profitorganisaties, met name die welke veroorzaken, is tegen Trump vijandig tegen, zoals immigratie en het milieu.
“There is a legitimate concern,” says Social Impact Fund executive director Craig Cichy, who previously was a program officer for philanthropic services at the Entertainment Industry Foundation, Hollywood’s original major fiscal sponsor that was founded in 1942. “When elected officials appear to target nonprofits based on the causes they support — whether in areas like immigration, climate or equity — it can affect both organizations and the willingness of donors and institutional financiers om die inspanningen te ondersteunen. ”
Voor Trump is het winnen van deze potentiële gevallen bijna naast het punt. Zijn speelboek omvat het verdrinken van rivalen in juridische kosten. En als het een strijd om diepere zakken is, staat hij te winnen. Trump heeft bijna $ 1 miljard aan pro bono juridische diensten geëxtraheerd van elite advocatenkantoren – waaronder Willkie Farr & Gallagher; Paul, Weiss, Rifkind, Wharton & Garrison; en Skadden, Arps, Slate, Meagher & Flom.
Deze administratie heeft al nieuwsorganisatie, universiteiten en particuliere bedrijven die zich overgeven aan haar eisen. Het is gemakkelijk om te zien waarom. Aanklagers gaan achter entertainmentreuzen aan-waarvan vele publicaties hebben onder hun zakelijke paraplu’s-voor tegenstanders, en toezichthouders zullen aarzelen om de gootsteen-of-zwim fusies te greenlicht die ze achtervolgen. Er zullen minder advocatenkantoren zijn die ze willen verdedigen. Te midden van dit landschap wordt het moeilijker om elke oppositie voor te stellen van het verkrijgen van een zinvolle tractie.
