Sport Sophrology: weten hoe je hier en nu gefocust kunt blijven

Atleten hebben de mogelijkheid om, naast hun eigen ideeën, die van hun tegenstanders te vertegenwoordigen. Het doel is om beter te anticiperen op de bedoelingen en motivaties van de ander om een ​​effectieve reactie te bieden en de overhand te krijgen. Theodor Reik (1888-1969), een Amerikaanse psychoanalyticus, sprak over tact en zei dat het “een zekere aanpassing van ons persoonlijke ritme aan dat van de mensen om ons heen uitdrukt”. Hij voegde eraan toe dat het noodzakelijk is om te wachten op het geschikte moment om een ​​interpretatie te geven.

Communicatie van het onbewuste naar het onbewuste wordt begrensd in een ruimte die gaat van wat wordt geraden naar wat wordt begrepen. Bij verschillende gelegenheden, tijdens een wedstrijd of een wedstrijd, integreren sporters de informatie die ze terugkrijgen door middel van sensaties en percepties die min of meer in grote lijnen het gebied van reacties openen. Deze stimulaties worden omgezet in affecten die leiden tot de vorming van een idee of redenering.
Wanneer atleten dingen delen, gaan ze snel uit hun hoofd om beter te reageren. Wanneer ze overweldigd worden door de inzet en de hoeveelheid stimuli, brengen ze ondanks een goede voorbereiding te veel tijd door met nadenken over het resultaat of nadenken over wat er mis is gegaan. De gevolgen zijn ongepaste attitudes gekoppeld aan gebrek aan concentratie. Het lot van een wedstrijd of een wedstrijd hangt niet noodzakelijkerwijs af van het uitzonderlijke talent van een persoon, maar eerder van wie de fout op het verkeerde moment zal maken.

Aandachtsspanne
Wanneer een sportman zijn competitie mist ondanks het feit dat hij (zij) in uitstekende fysieke en technische staat is, wordt hem bijna altijd een enorm gebrek aan vertrouwen in zijn capaciteiten toegeschreven. De belangrijkste factor bij deconcentratie is emotioneel, het interfereert met ons vermogen om van de ene staat naar de andere te gaan. Dichter bij de actie is het een kwestie van bewegen van het ingebeelde gebaar naar het uitgevoerde gebaar, rekening houdend met de immateriële zaken, een reeks onvoorspelbare gebeurtenissen. Goed voorbereide mentale voorbereiding houdt in dat de atleet op de best mogelijke manier wordt voorbereid om op het onverwachte te reageren. Als in deze oefening ervaring en herhaling beslissend kunnen zijn, is zorgeloosheid ook een dienst. Tussen de twee kan twijfel permanent genezen als er niets wordt gedaan om het te verhelpen.
Deze staat van aarzeling bevordert terugtrekking in zichzelf ten koste van de reactie. Meerdere keren in de loop van een dag voelen we de noodzaak om de aandacht voor de directe omgeving te onderbreken. Hiermee kunt u emotioneel herstellen of een reactie voorbereiden. De uitdrukking “in de maan zijn” vertaalt dit gedrag perfect. Gedurende deze tijd voeren we acties uit in een bewustzijnsstaat die ons niet toestaat helder te zijn. De hersenen kunnen slechts één ding tegelijk doen! We werken mechanisch, waarbij we de essentie weglaten: de tijd besteed aan het voorbereiden van de reactie is te groot in vergelijking met de onmiddellijkheid van de actie. Terwijl u deze regels leest, zijn sommige gericht op het onderwerp, terwijl anderen, en het is natuurlijk, associaties van ideeën maken en worden getrokken door persoonlijke reflecties die zeker niets gemeen hebben met dit artikel als het geen afstand neemt van bewuste waarneming.
Het gebruik van sophrologie tijdens de voorbereiding maakt het mogelijk om de “concentratie” te werken zonder deze te forceren. Het is emotioneel zeer interessant om vast te stellen wat de persoon waarschijnlijk uit de actie haalt. Alleen al door je hiervan bewust te worden, kun je op het ritme van de concurrentie blijven.
relaxatietherapie
Een goed concentratieniveau hangt af van de aanleg van de geest om flexibel te zijn in de uitwisseling tussen externe informatie en de interpretatie ervan op een meer intiem niveau. Prestaties krijgen vorm in deze relaties tussen het expliciete en het impliciete, en in het middelpunt staan ​​de emoties. Net als de droom, die voor sommige psychoanalytici een maat is voor cerebrale plasticiteit, kan sofrologie helpen bij het reguleren van uitwisselingen (stimulaties / interpretaties) wanneer een sporter gelooft dat het hem kan verbeteren.
De sophro-liminale drempel (tussen waken en slapen) geeft het individu de mogelijkheid om te werken en te anticiperen op situaties waarin de geest dicht bij verzadiging kan zijn. Omstandigheden (finales, kampioenschappen, etc.) die bevorderlijk zijn voor de accumulatie van spanning, hoeveelheden stimulatie die kunnen leiden tot remming van de reactie of buitensporige reacties. De ingesloten emoties of woede, die de atleet uit zijn concentratie halen, volgen soms korte maar intense periodes van “nood”, ook wel “overweldigde stress” genoemd. Sophrologie is veel meer dan alleen maar een manifestatie van grote ontspanning. Discipline, met zijn verscheidenheid aan technieken, geeft de mogelijkheid om de spanning van de persoon te gebruiken. De laatste schakelt, door zijn lichaam te integreren in een progressieve kalmte, over naar een bewustzijnsstaat die gunstig is voor de analyse van zijn eigen gedrag.
In deze context vervangt verbeelding de uitdrukking van gevoelens. De atleet smeedt een nieuwe weergave van zijn probleem dat hem zal helpen beperkende reflexen te overwinnen. Het is door de realiteit als een pijler te nemen, zoals in een wakende droom, dat hij in staat is om te onderscheiden en te onderscheiden wat hem dwars zit. Het feit dat hij vervolgens kan uitleggen wat hij tijdens de sessie heeft ervaren, maakt het gemakkelijker om nieuw gedrag te verwerven. Een originele en individuele manier van handelen die hem in een competitieve situatie in staat stelt reactief te zijn. Hij zal instinctief bewust worden wanneer hij waarschijnlijk uit de actie valt.
De concentratie en betrokkenheid van atleten, zowel in training als in competitie, is het product van groeps- en individuele interacties. De gemoedstoestand van een team, zijn atmosfeer, heeft een aanzienlijke invloed op individuele en collectieve prestaties.
Het vermogen om aandacht te besteden blijft nauw verbonden met de motivatie van het individu. Het functioneren van sportgroepen is de afgelopen twintig jaar aanzienlijk geëvolueerd. Professionalisering in rugby, of meer recent de World Tour in wielrennen, heeft geleid tot een omwenteling in de organisatie van de teams en aanzienlijke mentaliteitsveranderingen. Als relaties in de jaren negentig warm en spontaan kunnen zijn, is het niet ongewoon om te horen dat relaties rationeler zijn geworden, soms verstoken van emotie. De inzet van concurrentie verandert mannen.
Op een hoog organisatieniveau is het sportgroepsysteem vergelijkbaar met dat van een instelling. De differentiatie van de functies is zeer duidelijk. Relaties zijn veel functioneler. Het interieur van een groep is constant in beweging. Elk individu dat bij hem hoort, kan de lijnen verplaatsen. Acties, toespraken, attitudes veroorzaken bijna systematisch een reactie. Met deze dimensie moet rekening worden gehouden, tenzij u de voorkeur geeft aan afwisseling, dat wil zeggen het veranderen van een groot deel van het team om wat harmonie in de groep te vinden!

Laurent Favarel