respect voor beroepsethiek

Een sophroloog is een therapeut, professioneel in de helpende relatie en moet als zodanig zeer specifieke regels volgen. Naleving van deze regels is essentieel om de cliënt, het beroep en de sophroloog zelf te beschermen.

Hier zijn de belangrijkste ethische regels waaraan sophrologen zijn onderworpen:

Respect voor vertrouwelijkheid:

Individueel, in een groep, in een praktijk, in een bedrijf, in een ziekenhuis … Wat de leeftijd van de cliënt ook is, iedereen heeft recht op vertrouwelijkheid, zelfs kinderen en adolescenten. Dit kan alleen worden verbroken als de sophroloog meent dat de fysieke of psychologische integriteit van zijn cliënt in gevaar kan worden gebracht. In dit uitzonderlijke geval wordt de klant natuurlijk gewaarschuwd dat de vertrouwelijkheid zal worden geschonden. De sofroloog waardeert vooral de vertrouwensrelatie die tussen zijn cliënt en hemzelf is ontstaan.

Publiciteit

Kennis van en respect voor de grenzen van hun beroep:

Sophrologie is een uitstekende techniek die, net als alle andere, zijn grenzen heeft. Dat weet een sofroloog Sophrologie geneest ziekten niet. Zijn cliënten worden geïnformeerd en de sophroloog bevestigt ook dat ze medische ondersteuning hebben of dat er een diagnose is gesteld op hun aandoeningen.

Voorbeeld: een cliënt raadpleegt omdat hij een slechte buikpijn heeft en ervan overtuigd is dat zijn pijn het gevolg is van stress. Hij is niet door een arts onderzocht. De sofroloog die deze steun zou accepteren zonder iets te zeggen, bevestigt indirect deze zelfdiagnose van zijn cliënt en bevestigt ook dat hij geen arts hoeft te raadplegen. Buikpijn kan echter worden veroorzaakt door stress, maar ook door ziekten die buiten het bereik van de sofrologie vallen.

Deze voorzorgsmaatregel voorkomt dat de cliënt wordt misleid (omdat hij denkt dat sofrologie voldoende is) en dat hem een ​​behandeling wordt onthouden die is aangepast aan zijn geval.

Geen recept

Altijd binnen de grenzen van het beroep, adviseert de sophroloog geen medicijnen, behandelingen, stelt geen diagnose.

Voorbeeld: Zelfs als hij bijna zeker weet dat de door zijn cliënt beschreven symptomen overeenkomen met die van een hypothyreoïdie (omdat hij het zelf heeft), zal hij geen commentaar geven omdat hij weet dat alleen een arts kan vragen een diagnose.

Dit beschermt zijn cliënt tegen verkeerde diagnose en ongepaste behandeling, en ook tegen de sophroloog die beschuldigd zouden kunnen worden van het illegaal beoefenen van medicijnen, wat anders het imago van het hele beroep zou schaden.

En jij, heb je al sofrologiesessies gehad? Vertel ons over je ervaringen in de comments of op onze Facebook-pagina!