St. Louis – Andy Pagina’s groeiden op het westelijke puntje van Cuba uit en blonken uit in elke sport die hij speelde.
Hij was goed in voetbal en volleybal, aantoonbaar beter in basketbal. Maar hij hield van honkbal om redenen die niet noodzakelijkerwijs beperkt waren tot het spel.
Pagina’s vader, Liban, een timmerman die een baan had die houten boten repareerde, hielp de eerste vleermuizen van zijn zoon met de hand te maken, met behulp van overgebleven hout dat hem door vrienden werd gegeven. Al snel werd honkbal het favoriete tijdverdrijf van de jongen.
“Toen ik in Cuba honkbal begon te spelen, toen het echt slecht was, waren er geen vleermuizen. Er waren dat soort dingen niet,” zei Pages in het Spaans. “Dus hij probeerde altijd een vleermuis te maken zodat ik kon spelen.
“Ik werd gemotiveerder en vanaf dat moment hebben we honkbal gespeeld.”
De sport bleek uiteindelijk een weg van het eiland te zijn voor pagina’s, die in slechts zijn tweede seizoen met het team als een van de helderste sterren van de Dodgers is verschenen.
Hij ging de start van een drie-game series serie maandag in San Diego in .288 met 12 thuisruns en 39 RBI’s, met alleen Shohei Ohtani in homers en matching Ohtani voor de derde plaats in het team in RBIS. Hij is ook op de tweede plaats gebonden in gestolen honken met zes en moet nog worden weggegooid.
Als hij consistent kan blijven, heeft hij de kans om de eerste Dodger Center -veldspeler te worden die beter slaat dan .250 met 25 homers sinds Matt Kemp in 2011.
Hoewel pagina’s nooit in Cuba’s elite Serie Nacional speelden, werd de provinggrond voor sterren zoals Yuli Gurriel, Yunel Escobar en Orlando “El Duque” Hernández, hij werd een van de beste vooruitzichten van het land na het raken van .364/.484/.581 in een ondervertegenwoordiger.
Dodgers outfielder Andy Pages rift de bal naar het tweede honk om te voorkomen dat de Ketel Marte van Arizona op 20 mei op een honkslag in Dodger Stadium gaat.
(Gina Ferazzi/Los Angeles Times)
Dat overtuigde pagina’s (uitgesproken als pah-hays) hij had de kans om ooit een grote leaguer te zijn. Dus op 16 -jarige leeftijd, meldde de atletiek, regelde hij dat hij zich van het eiland van Jairo Pomares, een andere jonge Cubaanse ster, door Guyana, Curacao en Haïti reed voordat hij overstak in de Dominicaanse Republiek. Hij wachtte vervolgens acht maanden voordat de Dodgers hem in maart 2018 als internationale vrije agent ondertekenden, waardoor hij een bonus van $ 300.000 kreeg, meer dan 1500 keer het gemiddelde jaarlijkse loon in Cuba, volgens Cibercuba.
Pomares tekende bij de San Francisco Giants rond dezelfde tijd, maar terwijl hij in de minderjarigen blijft, was de klim van de pagina’s naar de majors stabiel. Hij bereikte Triple A tegen het begin het seizoen 2024. Hij bleef echter niet in Oklahoma City Long, maar sloeg .371/.452/.694 met 15 RBI’s in 15 wedstrijden om een oproep aan de Dodgers te verdienen.
Voordat zijn rookie -seizoen voorbij was, was Pages een World Series -kampioen. Hij betaalde daar echter een zware prijs voor en ging zeven jaar zonder zijn gezin persoonlijk te zien.
“Het was emotioneel omdat ik ze al lang niet meer had gezien,” zei Pages, 24, die voor het eerst de winter terugkwam voor zijn debuut in de grote competitie.
Zijn zus, Elaine, een kind toen hij wegging “was al een volwassen vrouw.”
“Dus die herinneringen kwamen bij me terug, en ze waren helemaal-hoe moet ik het zeggen?-vrij sterk voor mij,” zei Pagina’s, die zijn vader een paar van de machine-gemaakte vleermuizen bracht die hij in de kleine competities gebruikte.
Maar als zijn vader de vonk voorzag die zijn zoon tot een honkbalspeler maakte, bood teamgenoot Teoscar Hernández de hulp, begeleiding en mentoring die pagina’s tot een alledaagse grote leaguer maakte.
“Hij speelde nu al lang in de grote competities,” zei Pages over Hernández, een 10-jarige veteraan die tekende met de Dodgers maanden voordat Pages zijn debuut met grote league maakte. “Hij heeft veel slechte tijden meegemaakt. Ik heb dat bijvoorbeeld aan het begin van het seizoen en vorig jaar ook doorgemaakt. En hij heeft me advies gegeven dat me veel heeft geholpen om die tijd door te komen.”
Met de familie van Pages nog in Cuba, is Hernández zowel een grote broer als een teamgenoot geworden, hem meegenomen voor het avondeten of gewoon samenkomen om samen te komen om videogames te spelen.
Andy Pages loopt de honken na het raken van een solo -thuisrun tegen de atletiek in Dodger Stadium op 14 mei.
(Gina Ferazzi/Los Angeles Times)
“Door slechte tijden te komen is soms een beetje moeilijk als je alleen bent, als je niemand hebt om je te helpen, om je goed advies te geven en om je te laten begrijpen dat dingen soms niet gebeuren als je dat wilt,” zei Pages.
En dat is goed uitgewerkt voor pagina’s. Drie wedstrijden nadat Hernández vorige maand terugkeerde van een revalidatieopdracht, begonnen pagina’s een streak die hem zou zien raken in 13 van zijn volgende 14 starts, waaronder 11 op rij, waardoor zijn gemiddelde 24 punten naar .293 verhoogden. Hij slaat .379 met een team-high 11 hits in zeven wedstrijden deze maand.
“We proberen naar mijn huis te gaan. We gaan naar een restaurant met mijn vrouw, zijn vrouw. We kunnen samenkomen, tijd hebben om te genieten en niet aan honkbal te denken,” zei Hernández.
Pagina’s is niet de eerste speler die profiteert van het mentorschap van Hernández. Tijdens zijn zes seizoenen in Toronto nam Hernández nog een getalenteerde rookie, collega Dominican Vladimir Guerrero Jr., onder zijn hoede. Guerrero is nu een viervoudige All-Star.
Hernández wordt nog steeds zo gerespecteerd in Toronto toen de Dodgers daar vorig seizoen speelden, sommige Blue Jays -spelers droegen zijn oude uniforme nummer tijdens de batting -oefening. Eerder dit jaar bood Guerrero aan om hem een $ 300.000 Richard Mille te kopen; Hernández grapte dat hij in plaats daarvan liever geld had.
Naarmate de stille pagina’s zelfverzekerder en comfortabeler zijn geworden met de Dodgers, is zijn spel verbeterd. Een snelle outfielder met een plus -arm, hij kan ook alle drie de posities spelen.
En terwijl hij Cuba verliet, heeft hij het nooit volledig achtergelaten, omdat hij interesse heeft getoond om het land te vertegenwoordigen in de World Baseball Classic van volgend jaar. De beslissing om als tiener als tiener naar de Dominicaanse Republiek te gaan, was tenslotte een zakelijke, geen persoonlijke.
Pagina’s zouden ook op een dag zijn gezin willen brengen, hoewel die droom vorige week een tegenslag kreeg toen president Trump een uitvoerend bevel ondertekende dat de toegang tot Cubanen beperkte in de hoop naar de VS te komen
“Hoop is er altijd”, zei Pages, die eenmaal onmogelijk lange kansen heeft verslagen. “Maar je moet de regels volgen, de papieren krijgen, doen wat nodig is om ervoor te zorgen dat alles in orde is. En kom dan hier en blijf hier.
“Ik probeer het gewoon, probeer het totdat ze kunnen vertrekken.”
