De eerste 100 dagen van de tweede Trump -regering zijn een wervelwind geweest. En Stephen Miran, de voorzitter van de Raad van Economische Adviseurs van president Trump, staat centraal in wat hij ‘de volatiliteit’ noemt. Trump heeft importbelastingen verhoogd tot niveaus die sinds de jaren dertig niet worden gezien. En handelsbesprekingen om ze terug te rollen – of niet – zijn in flux, waardoor het traject van de Amerikaanse economie, de consumentenprijzen en de wereldwijde handel in limbo achterblijft.
Miran, een Ph.D. Econoom opgeleid in Harvard-die bekend staat om het idee van een mar-a-lago-akkoord te drijven om “het wereldwijde handelssysteem te herstructureren”-is in de positie gebracht om het denken en de ultieme doelen van de president uit te leggen.
Op woensdag, net voordat de Verenigde Staten en Groot -Brittannië een kader aankondigden voor een handelsovereenkomst en voor handelsbesprekingen dit weekend tussen de administratie en Chinese functionarissen, sprak Miran met de Timon Joseph Smith op zijn kantoor naast het Witte Huis. En hij stond bij de onconventionele bewegingen van de president.
Het interview is licht bewerkt voor lengte en duidelijkheid.
Je hebt in openbare opmerkingen gezegd dat je niet in het onderhandelingsteam zit, maar als econoom geloof je dat de economie van dit land kan handhaven wat de minister van Financiën het “embargo” -niveau van de huidige tarieven voor China heeft genoemd?
Ja, dus kijk, de president heeft met historische reikwijdte en snelheid gehandeld om Amerikaanse werknemers op een eerlijkere grond te zetten ten opzichte van onze handelspartners. Ik denk niet dat iemand mogelijk zou kunnen zeggen dat de beleidsaanpassing niet historisch of buitengewoon was. En als gevolg hiervan is er volatiliteit geweest op de financiële markten. Er kan ook volatiliteit zijn in economische gegevens, maar ik denk dat het belangrijk is om te begrijpen dat volatiliteit niet noodzakelijkerwijs iets groters betekent voor de lange termijn.
En zo is het mogelijk dat economische activiteit wordt vervangen van de ene maand tot de andere? Ja. Wachten bedrijven om de resultaten van de onderhandelingen te achterhalen? Ja. Wachten ze om erachter te komen dat de belastingaanslag wordt aangenomen en dat we volgend jaar de grootste belastingverhoging in de geschiedenis gaan vermijden omdat de belastingverlagingen van de president 2017 niet aflopen? Ja, daar wachten ze ook op.
Maar wanneer u op een beslissing wacht, omdat u op informatie wacht, betekent dit niet dat u die beslissing voor altijd uitstelt.
In China heeft de president de afgelopen dagen in het bijzonder gezegd dat we niet eens een deal hoeven te sluiten. Dat heeft marktdeelnemers achtergelaten die ik spreek, zeer verward en consumenten behoorlijk angstig.
Dus de president heeft twee dingen gezegd. Hij zei, een, hij denkt dat we een deal zullen hebben. Dat heeft hij vaak gezegd. En twee, we hebben geen deal nodig. Die kunnen allebei waar zijn.
Jullie veegden allemaal in functie op de achterkant van frustratie met betrekking tot de kosten van levensonderhoud en inflatie. Hoog op die lijst stond huisvesting. Dus wat is het beleid van deze administratie om het woningtekort aan te pakken?
Regelgeving in de hele economie weerhoudt bedrijven om te produceren wat ze zouden kunnen om het aanbod te vergroten. Als u niet genoeg levering van iets hebt, als de prijzen te hoog zijn, is het beste wat u kunt doen, de overheid gewoon uit de weg ruimen en bedrijven er meer van laten maken. En daarom is de Trump-administratie bezig met een hele overheidsdereguleringsdrive.
De vorige administratie en sommigen in het Congres wilden op tweeledige basis zich inzetten voor federaal geleide beleidsmaatregelen om bijvoorbeeld “wortelen” te geven aan rechtsgebieden die besloten om bepaalde voorschriften en bestemmingsplannen op een manier te ontdoen op een manier die meer gebouw kon maken, en om die extra fondsen te onthouden van jurisdicties die dat niet deden. Komt er iets soortgelijks van jullie allemaal in die geest, of zie je dit als een staats- en lokaal probleem dat niet betrekking heeft op wat jullie allemaal uit het Witte Huis doen?
Nee, ik zie dat we staten en plaatsen kunnen aanmoedigen om ons te volgen in onze deregulerende agenda.
Maar ik vraag specifiek binnen woningregulering en bestemmingsplannen.
Het zou nuttig zijn als andere rechtsgebieden het voorbeeld zouden volgen.
Gemiddelde gevolgd op wat? Omdat dit misschien mijn onwetendheid is, maar ik heb tot nu toe niets van dit Witte Huis gezien. Toegegeven, het is vroeg.
Nee, je hebt gelijk. Je hebt gelijk. Je hebt gelijk dat het vroeg is en dat we ons op de handel hebben gericht. We zijn gericht op de belastingaanslag.
Waarom heeft Doge niet zijn verklaarde spaardoelen gehaald? Omdat er een tekort is van de Beloofde triljoenen.
Zelfs het snijden van honderden miljarden is, denk ik, een enorme prestatie. Ik denk dat Doge fantastisch werk heeft verricht.
Een groot doel van deze administratie is om de productie te herhalen. We zagen een productieconstructie van 2020 tot 2024. Sinds de herfst is deze gevallen. Moeten we, als een barometer van succes voor deze administratie, verwachten dat de productie van de productie opnieuw stijgt?
De productie van de productie, verwacht ik, zal stijgen als gevolg van ons beleid. En trouwens, het is niet alleen handel en isolatie, het is handel, belasting en deregulering, toch? En als u van de Verenigde Staten een veel meer concurrerende omgeving maakt door verdere belastingvermindering te bieden, door voorschriften te verlagen die het gemakkelijker maken om hier dingen te bouwen, hier dingen te maken, en u begint met het aanpakken van asymmetrieën en handelt door tarieven en onderhandelingen en ander beleid, dan maakt u de Verenigde Staten een meer concurrerende plek om zaken te doen om zaken te doen.
Vaste inkomensbeleggers gevestigd in Azië en Europa hebben me verteld dat ze van plan zijn om geleidelijk uit Amerikaanse activa te draaien, inclusief obligaties. Denk je dat ze overdrijven? Of dat marktcommentatoren die deze bewegingen behandelen overdrijven de omvang ervan? En ten tweede, verwelkomen jullie allemaal een verzwakking van de vraag naar de dollar?
Dus met de tweede moet ik je naar mijn collega’s leiden een paar blokken op de Treasury Department. Met betrekking tot de eerste, zoals ik al eerder zei, was het echt een historisch buitengewone beleidsverandering, en het feit dat er financiële marktvolatiliteit was, zou niet verrassend moeten zijn.
Maar wanneer het stof beslaat, zal kapitaal investeringsmogelijkheden volgen. Investeringsmogelijkheden zijn een functie van economische kansen, en daarom is president Trump gericht op het creëren van de meest dynamische Amerikaanse economie in de geschiedenis.
De president zei in een interview met de pers “Meet the Press”: “We verloren honderden miljarden dollars met China. Nu doen we in wezen geen zaken met China, daarom besparen we honderden miljarden dollars. Het is heel eenvoudig.” Dus dat is onnauwkeurig, toch? Voelt u zich, wanneer u de president adviseert, zich op hun gemak voelen om hem om te leiden of te controleren of of wanneer hij dingen verkeerd heeft?
Dus ik denk niet dat de president ongelijk had. Weet je, Amerika had een handelstekort. En als de handel is gaan dalen, als de handel met China is gaan dalen, weet je, dat deel van het handelstekort kan dalen.
“We verliezen honderden miljarden dollars met China. Nu doen we in wezen geen zaken met China”, daarom besparen we honderden miljarden dollars? Denk je dat dat een nauwkeurige weergave is van hoe je over handelstekorten kunt praten?
Dat is hoe de president dat begrijpt. En ik denk dat dat correct is. Ik denk dat de president correct is.
Het Congres probeert zich nu een weg te banen door een budget. Ik weet dat u niet verantwoordelijk bent voor het Congres, maar de administratie heeft gesproken over een verplichting om tekorten te verlagen, en toch wil het ook belastingverlagingen en een budget voor defensie van biljoen dollar. Dus hoe klopt dat?
Dus een paar dingen. Een daarvan is dat een hogere groei inkomsten zal goedmaken. En ik denk dat veel mensen dat consequent onderschatten en consequent verkeerd zijn. Er was geen bewijs dat er een langdurige daling van de belastinginkomsten was als gevolg van TCJA-de belastingverlagingen van de president. Het groeien van de economie is een van de beste manieren om inkomsten te laten groeien, en dat was de ervaring met de eerste belastingverlagingen van de president.
Hoe is het houden van tarieven die hoog genoeg zijn om honderden miljarden dollars aan inkomsten in te zamelen die consistent zijn met de belofte van de president om de kosten voor bedrijven en consumenten te verlagen?
Omdat ik niet geloof dat de tarieven uiteindelijk echt de kosten zullen verhogen. Ik denk dat op de korte termijn volatiliteit mogelijk is, maar op de lange termijn zijn Amerikaanse consumenten flexibel over waar we importeren, en als een land een handelsovereenkomst met ons afkomt, waardoor ze hun markten openen en ons toestaan om naar hun economie te exporteren zoals ze naar de onze exporteren, dan kunnen we onze productie uit vriendschappelijke landen betrekken, in plaats van landen die ons afzetten.
Maar veel experts in vracht denken dat je het mis hebt; Die supply chains duren maanden, zo niet jaren, om te verhuizen, en dus zal er geen vervanging zijn, er zullen alleen hogere kosten zijn.
In plaats van dingen uit China te kopen, konden we dingen uit een ander land kopen. Of we kunnen hier dingen maken. We kunnen onze vraag over de grenzen verschuiven. Dat maakt ons elastischer.
Het is waar dat we vroeg zijn, en het is waar dat er op korte termijn volatiliteit kan zijn, maar hebben we het een paar weken? Hebben we het over een paar kwartalen? Hebben we het over een paar jaar?
Je hebt iets getroffen dat economen nooit echt hebben kunnen genoegen nemen. Weet je, de waarheid is dat het van product tot product zal variëren, toch? En sommige producten, het is waarschijnlijk relatief eenvoudig om van leveranciers te veranderen. En andere producten, het kan jaren duren. En dus zal het variëren.
Moeten we van deze administratie begrijpen, en van u, dat de president serieus is over een herstel van de wereldwijde handelsmarkten, en dat er geen grote terugtrekking van deze houding zal zijn?
De president is duidelijk geweest dat er verstoringen kunnen zijn. En hij sprak over de poppen – hij heeft gesproken over andere dingen. Ik denk dat hij hier de hele tijd overheen is geweest.
Ik denk dat de bezorgdheid over de poppen – waar de president zei dat in plaats van 30 misschien een jong meisje alleen maar een paar of drie kan krijgen, is dat mensen zich nog meer zorgen maken over, weet je, cruciale input voor Amerikaanse fabrikanten. Veertig procent van hen gebruiken geïmporteerde onderdelen of afgewerkte goederen.
De president heeft gezegd dat er verstoringen kunnen zijn. En er gebeuren nu veel onderhandelingen met bijna 20 verschillende handelspartners. De president is een van de grootste, beste onderhandelaars in de Amerikaanse geschiedenis.
Ik heb met veel economen gesproken – veel van wie ik denk dat je vriendelijk bent, evenals marktdeelnemers, meestal op de obligatiemarkt – die denken dat je om deze positie in te nemen een deel van je intellectuele integriteit opgeven en bereid zijn de feiten te buigen en economische principes te buigen in dienst van de politieke doelen van deze administratie. Hoe reageer je op die mening?
Ik vind dat belachelijk, en ik denk dat het heel gebruikelijk is voor mensen om hun eigen politieke voorkeuren op andere mensen te projecteren. Weet je, de administratie is gericht op het creëren van een dynamische, gezonde, robuuste economische boom voor Amerikanen – en dat gaan we doen.
Bedankt voor het lezen! We zien je maandag.
We willen graag uw feedback. Stuur een e -mail naar gedachten en suggesties naar dealbook@nytimes.com.
