THij crisis die India verwikkeld en Pakistan blijft wegen. Het militaire militaire Pakistan beweert 40 tot 50 Indiase troepen langs hun de facto grens in Kashmir te hebben gedood en 29 Indiase drones heeft neergehaald tijdens donderdagavond en vrijdagochtend, in reactie op India die woensdag meerdere locaties in Pakistan sloeg waarvan het beweerde dat ze ’terroristische kampen’ beweerden.
De huidige onrust werd aangewakkerd door de dodelijke terroristische aanval van vorige maand op toeristen in het door India gecontroleerde deel van de resterende regio Kashmir, die 25 Indianen en één Nepalese nationale doden verliet. New Delhi heeft het bloedvergieten op Islamabad gespeld, dat medeplichtigheid ontkent en een onafhankelijk onderzoek heeft opgeroepen. Maar met beide partijen die de ander de schuld geven voor elke escalatie, lijkt de volledige oorlog zorgvuldig dichtbij.
Donderdag, Pakistaanse legerhoofd Generaal Ashi Munir stond bovenop een tank tijdens een militaire oefening om zijn troepen aan te spreken. “Laat er geen dubbelzinnigheid zijn,” zei hij. “Elk militair tegenvallen door India zal een snelle, vastberaden en inkeping-upreactie krijgen.”
Voor Bharat Karnad, een Emeritus Professor in National Security Studies van New Delhi’s Centre for Policy Research, alles berust op Munir, die ‘iets van een hot head’ is, zegt hij. “Hij is een koranliteralist, een van de ware gelovigen, die heeft gesproken over Ghazwa-e-Hind,” verwijzend naar een heilige oorlog tegen India genoemd in de Hadith.
Omgekeerd gelooft Fawad Chaudhry, een voormalige minister van Informatie onder de Pakistaanse ex-prime-minister Imran Khan, dat de Indiase leider Narendra Modi de belangrijkste schurk is en op het herschikken van de grenzen in Kasjmir om zijn nalatenschap te beveiligen in het gezicht van kokkelende peilingen.
“Hij wil een grotere leider zijn dan Gandhi of Nehru,” vertelt Fawad aan Time. “Dus ik denk dat hij het oorlogstheater zal uitbreiden.”
Het spook van twee nucleair bewapende vijanden ruilt opnieuw slagen over betwist grondgebied dat ze al twee oorlogen hebben gevoerd, heeft de internationale gemeenschap natuurlijk alarmeerd. Op woensdag waarschuwde VN-secretaris-generaal António Guterres dat “een militaire oplossing geen oplossing is.”
In de laatste twee gelegenheden dat India en Pakistan in 2016 en 2019 aanzienlijk botsten over Kashmir, speelden de VS een sleutelrol in deescalerende spanningen. De Trump-administratie van vandaag is echter een hands-off aanpak, waarbij vice-president JD Vance Fox News vertelde dat de spuug ‘fundamenteel geen van onze zaken’ was.
“De Pakistanen hebben niet dat ‘uit’ dat ze vroeger op Washington hadden op Washington om te rijden als de cavalerie om hen te redden,” zegt Karnad.
Dus we zijn dan allemaal genaaid? Niet zo snel. In de strijd galoppeert in plaats daarvan een onwaarschijnlijke arbiter: Gulf stelt, in het bijzonder Saoedi-Arabië, die tegenwoordig een belangrijke, hoewel onbekende vrede-rol spelen.
Op donderdag bracht de Saoedi-Arabië’s minister van Buitenlandse Zaken Adel al-Jubeir een verrassingsbezoek aan India om minister van Buitenlandse Zaken S. Jaishankar te ontmoeten en een klimdown te helpen. Vrede is duidelijk in de belangen van Riyad, gezien Saoedi -Arabië momenteel ongeveer 2,6 miljoen indianen herbergt die samen met een soortgelijk cohort van Pakistanen werken. Toen de aanval van Kashmir zich ontvouwde, was Modi immers in Jeddah om de India-Middle East-Urope Economic Corridor te bespreken en een investeringsovereenkomst ter waarde van $ 100 miljard te bevorderen.
“Gulf stelt door de aard van hun relaties met Pakistan en India zal actiever worden in het aandringen van de twee staten om terughoudendheid uit te oefenen”, zegt Samina Yasmeen, directeur van het Centre for Muslim States en samenlevingen aan de Universiteit van West -Australië. “Het is in hun belang om ervoor te zorgen dat de regio stabiel is.”
Toch is het een opmerkelijke transformatie voor in het bijzonder Saoedi -Arabië, dat al lang de wereldwijde exporteur van islamistisch terrorisme is. Van de financiering van 9/11 tot oorlog voeren tegen de door Iran gesteunde Houthis in Jemen tot de marteling en moord op dissidente journalist Jamal Khashoggi, het koninkrijk is een onmiskenbaar destabiliserende aanwezigheid geweest.
De regionale dynamiek is de afgelopen jaren echter verschoven. De zwellende economische en diplomatieke invloed van de Golf is overeengekomen met belangen die de ideologie vervangen als de belangrijkste drijfveer van het buitenlands beleid, zoals geïllustreerd door de opmerkelijke (hoewel uiteindelijk afgebroken) onderhandelingen over de normalisatie van relaties tussen Saoedi -Arabië en Israël.
In ieder geval zijn de historische grote krachten niet langer de enige repositories van wereldwijde invloed. Anders dan de Saoedi’s, vullen naties zoals Qatar en de VAE het vacuüm. In plaats van de vlammen aan te wakkeren door collega -islamitische staat Pakistan te steunen in de lopende crisis, drongen Qatar en de VAE allebei aan om terughoudendheid te hebben. Doha ging zelfs zo ver dat hij New Delhi in het spuug stoorde, althans volgens een Indiase uitlezing.
Toch zijn de dingen ingewikkeld. China blijft een belangrijke investerings- en beveiligingspartner van Pakistan, en het waren Chinese J-10C-jagers gewapend met zijn PL-15 raketten die woensdag vijf Indiase luchtmachtjets neerschoten. Bovendien is China een andere eiser in betwiste Kasjmir, die twee schepen van het grondgebied naast de grens bestuurt.
“China kan niet afstandelijk blijven van dit conflict”, zegt Chaudhry. “Elke territoriale aanpassing door India zal niet acceptabel zijn voor China. Dat is niet voor Pakistan – dat is voor de eigen belangen van China.”
Maar het feit dat het belangen zijn, in plaats van waarden of ideologie, die uiteindelijk alle regionale acteurs drijven, markeert een duidelijk afwijking van orthodoxie. Lange tijd klampte Pakistan vast aan het idee dat het als moslimstaat een hogere claim van loyaliteit van de Golf had in vergelijking met India. Tegenwoordig is India echter, ondanks religieuze verschillen en uiteenlopende waardesystemen, naar voren gekomen als een zeer belangrijke acteur in de Golf.
“Het zijn niet de strikte afstemming die we in het tijdperk van de Koude Oorlog zagen”, zegt Yasmeen “Het is een meer vloeiende situatie waarin al deze landen – India, Pakistan, omvatten – en verkennen wat ze van andere partijen kunnen krijgen.”
Iran is bijvoorbeeld een collega -moslimnatie die een grens deelt met Pakistan, die zelf een grote sjiitische bevolking herbergt. Toch is Iran tegenwoordig beter op betere voorwaarden met India dan Pakistan. Teheran heeft “oprechte condoleances” uitgesproken aan India over de terroristische aanval van Kashmir. Op woensdag bezocht de minister van Buitenlandse Zaken van Iran, slechts enkele uren na het verlaten van de Islamabad en bood de spanningen van Islamabad en bood aan om spanningen te helpen. Zoals veel landen in de Golf, heeft India een aanzienlijke belangen in Iran, waaronder een langdurige overeenkomst om de Shahid Beheshti-terminal in de haven van Chabahar te ontwikkelen en te exploiteren, inclusief een investering van $ 120 miljoen en een kredietlijn van $ 250 miljoen voor infrastructuurontwikkeling.
Uiteindelijk willen geen regionale acteurs een andere oorlog in India-Pakistan. Toch vrezen analisten dat een Rubicon mogelijk is gekruist.
Een brandende kwestie is Modi’s opschorting van het Indus -waterverdrag dat water regelt, stroomt naar het zuiden naar Pakistan en zijn wens om het opnieuw te onderhandelen voor het voordeel van India.
En op 24 april heeft Pakistan de Shimla -overeenkomst van 1972 opgeschort, wat in wezen de controle van Kasjmir betekent – de de facto grens – merkt alleen op een staakt -het -vurengrens. Volgens het internationale recht kan een staakt -het -vuren lijn worden gewijzigd in het voordeel van beide partijen op militaire middelen. “Een psychologische barrière is overtreden”, zegt Karnad. “Nu heeft het Indiase leger wettelijke sanctie om meer te doen dan alleen een paar tanks, wapenposities te vernietigen en dan terug te gaan.”
Het betekent allemaal dat zelfs als zorgvuldige diplomatie een off-ramp voor de huidige spanningen biedt, er geen snelle oplossing is en constant, ernstige bemiddeling zal nodig zijn om te voorkomen dat dingen in de toekomst koken.
“Veel hangt er nu van af of Saoedi -Arabië druk op India zal uitoefenen”, zegt Fawad. “Anders is oorlog dreigend.”
